positivar og negativar, men altíð erligar, tí soleiðis var Anna, sigur Liljan Weihe. Les eisini: Minningarorð um Onnu V. Ellingsgaard Les eisini: Hava mist eitt vitugt og gløgt menniskja Les eisini: Til mína
Tað er svárt at sita her við telduskíggjan og skriva minningarorð um teg abbin. Eg hevði væntað, at tú fór at verða her ímillum okkum í nøkur ár afturat, men soleiðis vildi Várharra tað ikki! Eg skilji
Men tað mundi vera styrkin, sum gjørdi fyrsta inntrykkið. Tí tað bæði sást og kendist, at maðurin var komin av góðum haga. Herðarnar sum Urðarfjall og armar sum eikitrø. Tað skapti respekt hjá okkum k
er slóknaður 76 ára gamal. Sonarkona hansara, Elin, hevur so sera vakurt og grípandi skrivað minningarorð í bløðunum um Bobby. Betri og vakrari kundi tað ikki verið sagt. Frá tí at familjan Brockie kom
Ida, Kalla, Mia, Valborg og Helga. Anna Maria doyði í 1941. Dødsfald 2. apríl 1904 vóru hesi minningarorð um Jóan Dáva í Dimmalætting: Kongsbonde i Saksun Joen David Olsen er den 14. f.M. afgaaet ved [...] ungur Maður Onna Maria, kallað Mia, dóttir Katrinu og Magnus Paula, doyði ungur í 1936, og hesi minningarorð vóru um hann í Dimmalætting: Dánjal Pauli Jacobsen var borin í heim í 1904 í Syðrugøtu, har faðir
syndarligari arbeiðsvanlukku. Jákup gjørdist bert 57 ára gamal. Tað er tungt og torført at skriva minningarorð um ein so góðan og trúfastan vin sum Jákup, og hvaðna torførari er at lýsa hann við fáum orðum
álaráðharri hevði útvegað Ukraina bíliga olju. Í fongslinum hevur Julia Timosjenko skrivað minningarorð um Nelson Mandela. Orðini stóðu í Kristeligt Dagblad 10. december og eru soljóðandi: ”Fólk
i høvdu húsast. Ættaður frá Grím Kamban Tá ið Gudmund doyði í 1916 skrivaði Dimmalætting hesi minningarorð: Kancelliraad fhv. Sysselmand Gudmund Effersøe, Ridder af Dannebrog og Dannebrogsmand, døde i
r, at lógin um bann fyri fríari sølu av rúsdrekka varð sett í verk í Føroyum. Tað vóru fleiri minningarorð í donskum bløðum sum Dagens Nyheder, Berlingske Tidende, Roskilde Dagblad og Viborg Stifts
avvarandi grótu í rættinum í dag og royndu at troysta hvør annan, meðan úrslitini av líkskoðanum og minningarorð vórðu lisin upp. Tann einasti í rættarhølinum, sum eftir øllum at døma ikki lat seg ávirka, var
