fatanin av, hvat er rætt. Eg kenni ikki orsøkina, skíti eisini á hana, men tað er tó forbiðið ovboðið at rópa út um allar geilar um hvussu gott tað er at vísa samhuga—sum um samhugi í sjálvum sær er nakað sjálvsagt

í Íslandi er nóg ræðandi, men at hesir íslendingar royna tað sama í Føroyum, eigur at fáa okkum at rópa varskó. Vónandi vinnur hetta ikki fram í Føroyum. Samstundis styrkir hetta okkum í sannføringini um

Vilt tú fram: ver akademikari Eg vil fyri alt í verðini ikki vera negativur, men havi kortini hug at rópa varskó, nú samfelagið í so gott sum øllum førum setir útbúgvingina sum einastu fortreyt fyri at fáa

meira enn 59 milliónir krónur, tá samanum kemur. Sostatt er talan um eina undirbúskettering, sum tey rópa tað. Eftir avdráttir er talan um eitt stórt gjaldførishall á 90 milliónir krónur, sum verður fíggjað

lata sum um, hann er tann einasti, sum vil hava Sandoyartunnil. Tað einasta, hann hevur gjørt, er at rópa upp og krevja, sigur ein bersøgin Høgni Hoydal. Hann vísir á stórar íløgur til útjaðaran og staðfestir

Esmar Berg, fyrrverandi formaður í Føroya Lærarafelag ---------- Hvør minnist til, seinast tey alment løntu vístu samfelagssinni? Og hvør var takkalønin fyri hetta samfelagssinni? Esmar Berg, fyrrvera

stóri trupulleikin hjá samkyndum í Føroyum lóggávan og politisk mótstøða frá nøkrum fáum, men tey rópa hart og fylla tí nógv, sigur hon og legur aftra - Eg haldi, at tað er skeivt, at ein minniluti skal

gomlu skulu lesa seg eftir tríggjar hæddir niður á slætt. Mong avvarðandi hava í drúgva tíð roynt at rópa myndugleikarnar upp til dáð, men higartil hevur tað verið fyri deyvum oyrum. Tey hava í brævi víst

gomlu skulu lesa seg eftir tríggjar hæddir niður á slætt. Mong avvarðandi hava í drúgva tíð roynt at rópa myndugleikarnar upp til dáð, men higartil hevur tað verið fyri deyvum oyrum. Tey hava í brævi víst

stendur sum tongul í brimi i vinnuligari og talgildari altjóðagerð. Her lúra nógv størri vandar, sum rópa eftir politiskari orku, tjóðskaparrørslu, raðfestingum og pengum. — Ja, Liljan, tá í tíðini vóru flestu