Síðani ta ferðina, Gud frá upphavi beyð tey fyrstu menniskjuni um at uppfylla jørðina og leggja hana undir seg, hava menniskju nátt størri og størri málum. Hvørt stig á vísdómsleið leiðir alsamt til t

tey landsstýrisfólk, ið ivaleyst gera sítt arbeiði til lítar, og einki hava, ið ikki tolir dagsins ljós. Hvussu nógv fólk, kanska serliga ung fólk, hoyrir man ikki siga, at politikarir eru allir líka, sipandi

eitt uppskot um, hvussu hesin leisturin skal síggja út. Væntandi fáa eigarafelagið og býráðið grønt ljós frá Toll- og Skattstovuni um at farast kann til verka. Ætlanin var upprunaliga, at eigarafelagið skuldi

Søren var ávegis til Føroya, stakk hugskotið um eitt samstarv seg upp. Og Bachfagnaðurin sá dagsins ljós. Við sær hevði Søren danskar tónleikarar. Eisini føroyskir leikarar vóru við. Søren Johannsen er annars

vist...?, men tá var tó einki endaliga avgjørt. Eitt føroyskt filmsævintýr er tó um síggja dagsins ljós, um enn allar súðir ikki eru syftar enn. Í blaðnum í gjár nevndu vit føroyska barnafilmsætlan, sum

virusskannara, og so gloyma tey alt um hann, og halda væl standa til. Men nýggj virus verða síggja dagsins ljós at kalla hvønn dag, og tí er ein virusskannari einki verdur, um ikki hann verður dagførur javnan.

Eisini ger tað seg galdandi, at er ikki útskifting í sjónum, so eru nógvir partiklar og harvið lítið ljós, og so eru vakstrarmøguleikarnir minni, størri dýpið er. Sostatt vóru sera góðir møguleikar, har ábart

í ár var sum spegilsblankt vatnskin á Pollinum. Nei, ymist er hvussu løturnar fara. Skiftið millum ljós og myrkur kenna vit.. Munurin er tann, at ljósið er drúgvari á sumrið enn á hávetri, ella at myrkrið [...] Men úr øllum hesum meldri eru orðini úr Gamla Testamenti: Sum dagur tín er, skal styrki tín verða. Ljós og myrkur berjast uttanfyri og innast í hugfari tínum. Her eru lunnbøtur og lunnar, sum tíðum slítast [...] einum sólarglotta, sum feyk eftir Botnsbrúgv, Rossaryggi og endaði uppi á Sløttum. Javnvágin millum ljós og skugga var eins og svarta blekkið á tí hvíta pappírinum. Eyguni, kroppurin, hendurnar, hárið og

vóru serlig í Føroyum, og í 80 árunum bar alt til. Mangt fór fram í 80 árunum, sum ikki toldi dagsins ljós. Glansitíðin endaði við, at landið fór á húsagang og 5000 fólk máttu rýma frá húsi og heimi. Landið

Tey eru ikki mong, sum verða fødd til at bera ein kongakrúnu. Men nú er tað ikki bara kongakrúnan, sum telur. Krúnurnar kunnu í aðramátar vera so mangar og ymiskar. Vit liva í einum samfelag, har ídni