Fyri løtu síðan var ein grind sædd út fyri Kirkjubø. Í fyrsta umfari varð hugsað um at reka grindina til Havnar, men tað vóru bara umleið 10 hvalir, og sýslumaðurin og grindaformenninir samdust um, at
21 hvalir. Teir 21 hvalirnir góvu 138 skinn. Størsti hvalurin var 10 skinn. Men áhugin fyri at fáa grind var stórur. Skift varð í drápspartar, og partarnir vóru 220. Seðlarnir komu út klokkan átta í morgun
hava tikið við boðum. Her talar normurin um at verja egin børn fyri søkini um at halda uppat at eta grind. Og júst hetta váttar kanska okkara moralska selektivitet: At til tess at broyta moral, er oftast
Ein grind varð fyri løtu síðan sædd út fyri Kvívík. Hildið verður ikki, at hetta er ein stór grind. Hon gongur norðureftir, og ætlanin er at halda hana til í Vestmanna. Bátar eru á veg.
Eftir fundin varð boðið til eitt væl borðeitt borð - bert við føroyskum viðskera, skerpikjøti, turra grind, turran fisk, spik, lomviga, hvannir og hópin urtum og gønmeti, sum sviunum hóaðu sera væl. Ein av
Ein lítil grind liggur á Vágsfirði nú. Grindin er lítil, einir 20-25 hvalir og ætlanin er ikki at drepa hana men at merkja hana fyri náttúrugripasavnið. Men um grindin ger landgongd, er støðan ein onnur
inn ímóti, og menn fóru í gongd við arbeiðið. Men tað er ikki so langt síðani, at vágbingar fingu grind, og flestu kaggar eru óivað fullir, so fólk tykjast taka væl undir við, at vísundafólk sleppa framat
Náttúrugripsavninum frá, og fólk frá stovninum fóru í Sundalagið. Skjótt varð staðfest, at hetta var sama grind, sum merkt varð í Vági týsdagin og var i Nólsoyarfirðði í gjár, sigur politiið. Myndina tók Dagfinn
Ein grind, sum er merkt, er friðað, og hetta virða grindamenn. Verður ein friðað grind dripin, er tað lógarbrot. Tað sigur Bjarni Mikkelsen, lívfrøðingur á Føroya Náttúrugripasavni. Týsdagin bjóðaði s [...] í Suðuroynni Náttúrugripasavninum eina lítla grind, og náttúrugripasavnið tók av. Seks hvalir fingu sendarar settar á seg. Men mikudagin varð sama grind aftur at síggja, og tá var hon í Nólsoyarfirði
var sonur Jóhonnu, systir skiparan Pola í Dali, og Christian Paula Ziska, sum doyði við báti við grind við Kirkjubønes í 1895. Henda hending verður umrødd í komandi parti av Hendur ið Sleptu. Tað var
