viststi eisini dømi um pensjoneraðan mann, sum annars var hampiliga væl fyri og hevði hug at fáast við seyð o.tíl. ? Men konan var so illa fyri, at hon kravdi røkt. ? Ansing kundi maðurin ikki fáa, tí hann

fornminni og siðsøgu, søgu og vinnulív, fisk og veiðihátt, djóralív og plantulæru, fuglaveiðu, jarðfrøði, seyð og seyðahald, føroyskt mál og um føroyskar bókmentir. Hetta heldur hann ger tey før fyri at klára

seg, at teir fingu íslendskt kjøt, tá teir vóru inni á túrinum. Men um heystið plagdu teir at keypa seyð frá íslendingum, og tað kom væl við, minnist Karl Jacob. Heimalívið við Gjógv var sum í bygdum flest

týdningarmikil fyri bygdina. - Ein má vera sera eldhugaður og rættiliga brenna fyri tí, tá ein fæst við seyð, heldur hann, tí tað er altíð nóg mikið at takast við. Regin, sum hevur fýra merkur og 120 áseyðir

gummistivlum og við ryggsekki uppi á Knúki. Har hevði hon tað gott. Úti í náttúruni millum fugl og seyð, sum henni dámdi so væl at fáast við. Inga var eitt lívstykki, sást og hoyrdist, alla staðni har sum

gingið varð, varð mangt málið havt á lofti. Bygdamál, bíbilsk mál, politikkur og sjálvandi prát um seyð og seyðarøkt. Tú lurtaði eftir teimum eldru. Teir tugdu orðini, meðan fjallmenninir komu tenjandi

annar, sum eisini var av Skálafjørðinum. Teir práta um seyð. Tað var um gyllin her og har, og um eina skortflekkuta og aðra svarta og hvíta. Seyð ber til at tosa leingi um, tá tann rætti áhugin er til [...] dekkið eisini, og tá mátti eg flenna. Tá stóðu hesir báðir glyvra­menninir framvegis og sjabb­að­ust um seyð. Um so øll verðin datt niður, so gjørdu tað ikki mun, tá ið seyður var á skránni! Tá fekk eg eisini

við hesum skip­inum. Nú vóru vit so lidnir frá virk­sem­inum á Skála, og hetta kvøldið fingu vit ein seyð. Hann var bara góður og vigaði 30 pund. Kona Joel, sum húsaðist fyri okkum, gjørdi pylsuna, og hon [...] Havn, sum Andreas í Túni á Toftum førdi. Hann kom í land og varð spurd­ur, um hann kundi koma suður á Seyð­is­­fjørðin við okkum. Hann svar­aði, at tað var í lagi, um hann fekk loyvi frá reiðarínum. Nú bleiv

prestagarðinum á Nesi, og soleiðis komu tey at kennast. Tá vóru prestarnir eisini bøndur og høvdu neyt og seyð saman við hjálparfólki. Hetta er ikki longri síðan enn so, enn at Elsa minnist tað. Á Selatrað átti [...] Danmark og koma at føra skip hjá DFDS. Tað var nógv jørð í húsinum hjá teimum í Norði. Tey høvdu nógvan seyð og altíð 1-2 kýr. Hetta gjørdi, at tað var altíð nóg mikið at gera hjá øllum í húsinum við mjólking

tríati og triggjar dagar. Og tá ið reinsunardagar hennara eru úti, skal hon bera prestinum veturgamlan seyð sum brennioffur og dúvuunga ella turtildúgvu sum syndaoffur: – Seinni verður sagt: Men eigur hon ikki