fólk vóru inni og valdu so at bíða, til tey kølnaðu niður. Vit kundu sjálvandi vápnað okkum til tenninar og lopið á, men ein slíkur maður er óútrokniligur, og tí kunnu vápnað løgreglufólk elva til, at
antibiotika. Mánadagin í seinastu varð dóttirin ringd upp, at nú kom mamman heim. Dóttirin beit tá tenninar saman og segði nei, at mamman kundi ikki sendast heim, tí eingin var at taka sær av henni, og hon
kortið fyri at nýta neyðbremsuna móti Eyðfríð Kristiansen. Hetta fekk tó bara B36 liðið til at bíta tenninar saman, og tað eydnaðist teimum eisini at skapa spenning í aftur dystin. Fyrst minkaði Súnfríð Simonsen
og stig. Í dag var als einki at rafla um. Mikkjal Thomassen og hansara menn vóru fyrireikaðir til tenninar. Hugburðinum bilaði einki, verjuspælið var sannførandi, hugflogið var stórt í álopspartinum, og
vanligar út, soleiðis at tær kunnu vísa eina veruliga mynd av tí føroysku kvinnuni. Tí verða til dømis tenninar ikki photoshopaðar kritahvítar ella rukkur, sum eg kalli vísdómslinjur, viskaðar burtur av myndunum
yvirhøvur at skilja, hvat tað er, sum gongur fyri seg. Eg haldi avgjørt ikki, at tað er rætt at trekkja tenninar úr tí eina samráðingarpartinum, sum landsstýrið ger við hesi lóggávuni, men eg haldi meg skilja
heilt at siga verkfalsrættin frá sær. - Siga vit verkfalsrættin frá okkum, hava vit trekt allar tenninar úr okkum og tað ætla vit ikki. - Men vit sinnað til at gera eina avtalu, har vit binda okkum til
Spenna vit bara eitt sindur, fæst eitt smíl burturúr, men spenna vit meira, skiljast varrarnar, so tenninar síggjast, og tá hoyrast óskillig og sera undarlig grælandi hálsjóð. Tey eru látur. Summi flenna
Granskingarráðið hevur játtað Tannlæknafelagnum stuðul til kanningarverkætlan við heitinum “Munn- og tannheilsan hjá eldri føroyingum – ein landsfevnandi kanning”. Stuðulin, kr. 258.400, er játtaður f
1939 var tannlæknastólur settur upp í Kommunuskúlanum. Kaaber kom av og á í skúlan at bøta um tenninar hjá børnunum. Á heysti 1941 varð samtykt at seta skúlatannrøkt á stovn. Í 1946 fingu øll børn í