sólskinssøga. Mangt bendir á, at støðan er líknandi í Føroyum, tí streymurin er longu væl bíligari enn olja, umframt at elbussarnir fara at brúka yvirskotsstreym frá SEV, sum er uppaftur bíligari. Vit skulu

framleiðslupartin. Í høvuðsheitum snýr hetta seg um, at netið og tær jøvnu orkukeldurnar (t.d. vatn og olja) skulu framhaldandi vera partur av SEV, og pumpuskipanin, sum skal útjavna orkuna frá vindmyllunum

tonsum av fiskafóðuri og 40.000 litrum av brenniolju. Vandi var fyri, at hol kundi koma á skipið, so olja fór at leka úr, men sum dagarnir gingu, eydnaðist tað at bjarga skipinum. Á flóðini fríggjadagin varð

Seinnapartin í gjár fekk løgreglan boð um, at olja var komin á vegin á Dalavegnum. Onkur bilur var farin á glið, men hann rakti einki, so eingin skaði var. Løgreglan fylgdi oljuslóðini heilt oman á ol [...] Viðarnesi, har tey høvdu fylt ein tangabil, sum skuldi til Suðuroyar. Løgreglan sigur, at tey sóu, at olja var á vegnum fleiri staðni á rutuni av Viðarnesi og heilt umborð á Smyril. Løgreglan ringdi umborð

verður funnið. Eisini verður heitt á báta-eigarar um at kanna fyri møguligar oljulekar, soleiðis at olja ikki fer á sjógv, antin við olju-lekum, ella við lensing. Á hvørjum ári fær kommunan fleiri fráboðanir

er sera stór við vanligum slitlutum. Her eru t.d. bremsur, leigir, kjøtbein eins og oljufiltur og olja. Sjálvsagdir lutir í einum slíkum handli eru eitt nú spegl, lyktir, radioútgerð og øll sløg av hond-

gagnnýta slógv, sum inniheldur ógvuliga nógv proteinir. Og í undirgrundini kann vera nógv annað enn olja, sum vit ikki vita um í dag. Oljuni eiga vit at sleppa alt fyri eitt, tí tað er ikki vegurin fram

flovisligar søgur og skemtisøgur í hvørjum blað. Her er pláss fyri øllum, stórum sum smáum: Hvussu verður olja gjørd? Nær verður man forelskaður? Hví geispa vit? Hugskotini eru nógv – eisini frá lesarum. Á strok

Í gjár varð ringt til løgregluna at boða frá, at nógv olja var at síggja á sjúnum í Djúpunum. Tað var ein maður, sum var í Djúpunum við báti, sum boðaði frá. Tað sá ógvusligt út og upprunaliga varð mett

á Lista- og Hansíðaskóla Íslands 1989-93 og á Kunstakademiet í Helsingfors 1993-97. Listaverkið er olja á lørift og er ” Uttan heiti ”, sum flestir av málningunum hjá Hansinu Iversen. Støddin er 180 x 130