staðið seg sera væl í ár. Tá ið avtornaði end­aðu tær á einum 3. plássi. Elin Katrina vil ikki taka nak­að av æruni á seg. Hon segði við handanina av heiðrinum “Árs­ins leikari 2006”, at hon kundi takka [...] syngur eisini við Ebenezer-kórinum. Sangur hev­ur eisini hennara áhuga. - Eg vil ikki siga, at eg eri nak­ar solosangari, men mær dám­ar væl at syngja. Eg syngi onk­untíð fyri til ungdómsmøtini í Ebenezer

serligt verð­ur gjørt burtur úr, tá konu­fólk eru umborð, sigur hann: - Nei, tað er ikki soleiðis, at nak­að serligt merkist til tað. Og tó; kanska er kokkurin eitt sind­ur meira »large« og ger okk­urt eyka

rein­ur kristiligur flokkur” ber boð um, at Trúboðin ikki er partapolitiskur. Trú­boðin er heldur ikki nak­að annað av tí, sum skuld­seting­ar­nar ljóða uppá. Tann, ið ikki kennir blaðið framm­anundan, kann

ethn­o­logur við hjálærugrein í minn­ilutastudium. Kríggið móti yvirgangi Og Amnesty er ikki beinleiðis nak­að yndisorð í Hvítu Hús­u­num í Washington. Ferð eftir ferð hevur felagsskapurin mót­mælt amerikanska

dýrt at leiga eina íbúð her, men matur og ann­að er ikki so dýrt. Hvussu er við yvirgangi? Er hetta nak­að sum tú hugsar um í ger­and­is­deg­num? Ikki beinleiðis. Men fólk her eru enn merkt av bumbunum tann

enn ein knív­ur, og fær ein hesa í and­litið, er tað ikki lukkuligt. Tað vita øll, men knúgvajarn er nak­að, sum higartil hevur verið rætt­i­liga ókent í Føroyum. Tað sær ikki út av nógvum, men kann gera

so er tað eitt megnaravrik. Aftan á trý - kanska fýra ár - var missiónin loyst! Hetta hevði neyvan nak­ar roknað við. Tíverri virkaði tað sum um As­trup ikki slepti missiónini, men helt fast um, at kreppan

fram, tí at hon gav øðrvísi enn hini. Hon lat alt tað, hon átti, alla ogn sína. Hon gav ikki bara nak­að av sínum yvirskoti, so­leið­is sum vit gera. Vit geva, sjálvt um talan kann vera um stóra upphædd [...] soleiðis hevur tað eis­ini sum heild verið í okkara parti av heiminum líka upp til tær nýggjaru tíðirnar. Nak­að alment, sosialt trygdarnet fanst ikki, men harafturímóti kanska eitt størri sosialt trygd­­ar­net [...] Sosialum fyriskipanum kunnu vit lóggeva fyri, men ikki miskunn og kærleika. Tí at miskunn hevur m. a. nak­að við samkenslu at gera, at hoyra tað tigandi róp­ið, síggja tað biðjandi eygn­a­bráð­ið, at hoyra

hann er dyggur LÍF- stuðul og hevur verið lið­leiðari hjá LÍF í mong ár, so hevur hann ikki vunnið nak­að nevnisvert við liðnum. Tó er hann heilt serligur á vinn­araøkinum við sínum mongu heið­urs­merkjum

farin at skilja tónleik sum annað enn bara fjas; so hetta er eitt frískt lot. Hóast eg ikki kann siga nak­að um alt fólkið, so haldi eg, at sviar eru blíðir, friðarligir og nær­lagdir. Hvussu er maturin í