heiminum fíggjarliga. Við Agnes Louise Eg skuldi fara við Yvonnu triðja árið, í 1949, men tá fór hon so seint avstað, tí hon skifti til ein størri motor. Fleiri av manningini fóru við Agnes Louise, og teir bóðu
fáa bæði sild og makrel inni á Vágsfirði. Hann kundi koma út higar við feskari sild og makreli til agn, so makrelur er ikki nakað nýtt uppfinnilsi. Tað var nokk so fitt í nøgd, tí øll rúmini í bátinum vóru
StÍF suðuri í Vági. VB vann ein sera tryggan 33-21 sigur. Í steðginum vóru vágskvinnur á odda 17-9. Agnes Fallesen var toppskjútti hjá VB við heili 11 málum. Toppskjútti hjá StÍF var Birna Mikkelsen við fimm
ein annar beinanvegin í hansara stað. - Hetta er ikki nakað fast, men soleiðis koyrir tað bara. Gott agn Rudolf er gamal skipari, og hevur verið øll síni góðu ár á sjónum. Men hann hevur eisini egnt fyri [...] so egnt her á Skála hjá Falkinum, greiðir Rudolf frá. Útróðrarmonnum flest dámar best gágguna sum agn. Men her á Skála brúka teir í løtuni bæði høgguslokk og gággu, av teirri einfaldu orsøk at tað er so
Ein kirkja við havið stendur og lavir, í myrkrinum skínir hin lavandi stavur Meðan vit tiga og lýða á støpulin - høgt hann man riða- man ósædd hon gleðast - handandi obolin Táið í kassa vit látast at
Danjal hjá Akka, mátti tó binda hann í bekkin, so hann ikki fór fyri borð. Einaferð var sluppin “Agnes Louise” í Vági á útróðri uttarliga á Munkagrunninum. Meðan teir seta, kemur ein smádrongur fram eftir
lív eisini. Tað var farið á flot, tá ið flotandi var. Her settu tey skrubbulínu, stungu fliður til agn, og slíkt sum hoyrdi slíkum lívi til. Rýmdi úr skúlanum og gjørdist av fremstu trolmonnum Tá ið dreingirnir
egndu. So varð farið og seglið á bátin. Komnir út í Miðhavið, varð seglið lagt. Vit settu 30 stykkir. Agn høvdu vit tikið við og settu 10 stykkir niðuraftur. Tí bleiv tíðin so long hjá okkum. Vit sóu ein bát
smittaður av tuberklum. Fyrsta tekin um hetta var, at hann var farin í ritubátin at skjóta ritu til agn. Tá merkti hann, at okkurt brast. Hetta bleiv skiftivís verri og betri, men tá ið hann skuldi fara [...] vóru ringar. Tí var neyðugt at vera vera varin, tá ið sett varð. Tað var eisini trupult at fáa gott agn. Kalvin skuldu sendast til Danmarkar feskur. Tí mátti hann sigla kalvan til Havnar, har Gynnu Jóannes
ís, arbeiðsmegi og flyting umborð á Lyru til Noregs hvønn 14. dag. Eg fór eisini at frysta sild til agn. Í 1936 fanst eingin handil, sum tók ímóti fiski. Útróðrarmenn seldu tá beinleiðis á brúnni. Sluppu
