Harri (Adonai): Ruler over all. Hann er fullkomin í trúfesti, almáttúgur og góður, men eisini oyðandi eldur. Tú vinnur ikki ein bardaga við Hann. Einaferð kemur tú óansæð at síggja hvør Hann rættiliga er, og

Harri (Adonai): Ruler over all. Hann er fullkomin í trúfesti, almáttúgur og góður, men eisini oyðandi eldur. Tú vinnur ikki ein bardaga við Hann. Einaferð kemur tú óansæð at síggja hvør Hann rættiliga er, og

støðuna tá. Vit kunnu sostatt staðfesta, at innast í sjálvbjargnisvilja føroyinga í dag logar enn sami eldur, sum tá varð kveiktur. Háskúlin livir í dag, - 100 ár seinni - við sítt fríska lív. Samfelagið er

Gjáramorgunin kom eldur í ein bil, ið stóð parkeraður úti í Bakka í Havn. Boðað varð frá til Alarmsentralin, og lítla løtu seinni var sløkkiliðið á staðnum og fekk sløkt eldin alt fyri eitt. Fólk á Sl [...] nú koyrdur á Bileftirlitið, har kannað verður, hvør orsøkin var til eldin. Eingin var í bilinum tá eldur kom í.

verða. Fyri hesa stóru og drúgvu tænastu hevði Harry fingið Dansk Røde Kors hæderstegn. Harry var eldur, men seinasta heyst kundi hann greiða frá ymiskum fyrisitingarligum innan Reyða Kross og ringdi aftur

verið heppin í kvøld, so kundi hann havt skorað eitt og tvey og kanska trý mál. Tað hevði farið sum eldur kring Europa, og tað kundi havt bæði eitt og annað við sær. Góða møguleikan at stúta mál, fekk Todi

nei- Heimamissiónsvinirnir munnu vera vaknaðir! Vaknaðir, sigur tú? - Ja, tað er kanska við at koma eldur í, hvør veit? Gleðiligt, og eg síggi fram til at hoyra mangt slíkt framyvir. Eingir nótar Tað varð

sjaskveður av landssynningi, og tá ið vit komu oman á Nesið, kendu vit brendaroyk koma í nasarnar. Eldur var tá komin í bakborðsmotorin. Jógvan fekk beinanvegin fatur á eldsløkkjaranum og sløkt eldin. Vit

Prestur í Vági tá var Thulesen, pápi Svend Thulesen, sum seinni gjørdist stjóri á Kjølbro-fyritøkuni. Eldur í prestagarðinum Teir báðir realskúlanæmingarnir úr Hovi høvdu tað gott hjá vágspresti. Tær høvdu [...] pápi Nannu, útvegaði teimum báðum ein ovn á kamarið í prestagarðinum. Tá var betri eina tíð. Til eldur kom í. - Ein dagin, vit sita á kamaranum, síggja vit royk koma út úr vegginum. Prestur og konan vóru

vakrasta árstíðin her í Norra. Trøini skifta frá grønum summarbúna til appelsingult og vínreytt - sum eldur í óteljandi litbrøgdum. Sum eitt seinasta skríggj áðrenn leyvfallið. Í ár havi eg havt stundir at