Vit vóru úti við 40 børn í fyrsta flokki. Hvussu var og ikki, men eg fór upp í annan flokk sum nr. 1 av næmingunum. Í 2. flokki fingu vit Jógvan Waagstein til lærara. Hann var sera áhugaður fyri tekning
at teir vóru framúr sjómenn, sum gjørdu teirra landi størsta heiður. Teir sigldu uttan motor undir 1. heimsbardaga við sínum smáu skonnartum í støðugum vanda fyri kavbátaálopi. Teir komu allan vegin úr
ann í 1906 og sat til 1913. Í fólkatinginum var hann 2. næstformaður í Fólkatinginum 1906-12 og 1. varaformaður 1913. Hann kom eisini at gera seg galdandi sum løgtingsvaldur landstingsmaður 1914-15
fyriliggjandi grundarlagi skuldi eg skriva umleið 2.000 skattarokningar, sum tilsamans ljóðaðu uppá kr. 1.600. Tær størstu rokningarnar vóru ikki so mikið sum 10 kr, meðan tær minstu vóru 0,18 oyru, sum tó
lampu, sum stendur á einum borði inni á rektaraskrivstovuni á Fróðskaparsetrinum. Tað er hósmorgunin 1. september, og tað er dagurin, tá ið nýggjur rektari er komin í sessin á Debesartrøð. Jóan Pauli Joensen
deyður, samstundis sum hon aldi børnini upp. Tá var Hanna heilt lítil. Mamman sat eftir við fimm børnum 1-13 ára gomul. Lina, ið var næstyngst av systkjunum, var eisini smittað av tuberklum, sum settu seg í
part, men eg var eisini móður. Mundi verið útideyður eftir torvi Ein onnur minnilig hending var tann 1. desember 1917. Poul Niclassen, seinni kendur sum limur í landstinginum og blaðstjóri á Dimmalætting
Odense Føroyska sendingin frá Odense Radio hoyrist hvønn mikudag kl. 16.40, danska tíð, á FM 107,1 MHz Føroyingafelagið í Stavanger www.foroyingafelag.com Føroyingafelagið í Århus Vestergade 48 D, 8000
Meira millum himmal og jørð... Peter Jacob Sigvardssen hevur tvær frásagnir í bókini Hin Heimurin, 1. bind, í sambandi við hesa vanlukku. Onnur frásøgnin er frá Onnu Saltá, sum var gift við bróður Elsu
sóknarprestur var burturstaddur í fólkatinginum um hetta mundið. Lutir av ”Kalli” Nakað langt (u.l. 1,5 km) fyri sunnan Blankskála bygd eru nakrir tangar, ið stinga rættiliga langt út í sjógvin. Millum
