møtti til minningarhaldið við gamla kirkjugarði í Vágstúni í Klaksvík í dag. Hóast ivaveður, so var veðrið gott ta løtuna Tummas Lervig, formaður í Havnar- og Vinnunevndini beyð vælkomin til haldið, og síðani
fingu brádliga hugskotið at fara norður við jólagávum til skyldfólk í Klaksvík hendan sunnumorgunin. Veðrið var so vakurt, hóast kalt og eitt sløð av kava lá. Nógv hevði verið gjørt burtur úr jólunum fyri
náttúruna. Tey hava sagt mær, at nakað av tí, sum er serstakliga vandamikið við at ganga í Føroyum, er veðrið, sum kann broytast rættiliga skjótt. Vit siga jú, at vit kunnu uppliva allar fýra árstíðirnar sama
vitjað við jøvnum millumbili. Útsýnið er einastandandi. Hon segði frá, hvusssu hitt skiftandi føroyska veðrið hugtekur hana. Haðani sær hon alt litspælið í havsbrúnni, og í tøgnini lýðir hon á orkesturljómin
Hinvegin fellur tað mær lætta at venja, hóast eg sjálvandi onkuntíð kann tíma eitt sindur illa, tá veðrið er keðiligt. Men gjøgnumgangandi er hugurin góður hjá mær, sigur Súsanna. – Eg venji nógv sjálv,
föroyskar buksur. Á hövdinum hövdu vit hettu og útsynning. Oljukläði hövdu vit eisini til útróðrar, sum veðrið var til, men bara svintu í góðum veðri. Svintan varð seymað úr stouti og ferniserað. Roðkläði brúkti
netið. Jón Krosslá Poulsen hevur skotið fyrsta málið hjá FC Suðuroy í landskappingini í ár. 1-0! 3 Veðrið er gott í Vági. Slagið um Suðuroynna hevur drigið nógv fólk til sín. FC Suðuroy hevur enn ikki skotið
n byrjar, er lodrætt niðurfyri, og har breytin endar, er eitt steyrrætt fjall, ið er 800 metrar. Veðrið var tó ikki til vildar mánamorgun, tá teir eftir ætlan skuldu flúgva til Lukla. Tískil var øll flúgving
vegur til Elduvíkar: - Eg mátti ganga sjey kilometrar, um eg skuldi til Funningsfjørð, og mangan var veðrið ringt, minnist Effie. Tey høvdu verið forlovað í hálvttriðja ár, tá Effie valdi, at tey skuldu fara
vegur til Elduvíkar: - Eg mátti ganga sjey kilometrar, um eg skuldi til Funningsfjørð, og mangan var veðrið ringt, minnist Effie. Tey høvdu verið forlovað í hálvttriðja ár, tá Effie valdi, at tey skuldu fara
