Nú er tað soleiðis at vit, Føroya Følk , en eigur Atlantsflog og tí vil eg koma við hesum uppskoti:Far og hygg efgtir einum Íslendskum tiltaki sum gongur undir heitinum Luftbrú Reykjavikur. Tað stutta av

gera okkurt, so tað ikki verður bert eitt gapandi tómt rúm við ongum í. Tá er tað vandamikið og farligt. Tá er einki at lyfta, tá hava vit einki at flýggja uttan ta tómu tægu. Nei, at lyfta og lætta gevur

praksis. I Iran skal en 13 års pige stenes til døde efter at have født et barn, som hendes bror er far til. Broren er dømt til 150 piskeslag, som er det samme som dødsdom. Jeg håber, at nogen mener, at

valdømi. Ivasamt er tó, hvussu verulig hendan hóttanin er. Nær byrjaðu føroyingar av álvara at geva sær far um teir politisku bøgarðarnar, sum valdømini nú einaferð eru? Um vit líta aftur um bak, so er ikki

áðgevarar er ikki av teimum longstu, men hann telir kortini fleiri nøvn, enn man kanska gevur sær far um. Í grannalondunum og aðrastaðni verður hugt rættiliga kritiskt at fólki við starvsheitum sum mi

eitt aldarlangt fyribrigdi, ið helst liggur djúpri í føroyinginum enn flest okkara munnu gera sær far um. At vilja ræða sær sjálvum skal í mestum brøgdum síggjast sum ein avbera styrki, ið fær fólk at

ikki ordiliga í politikki, vinnulívi, ítrótti og øðrum. Vit eru "hitt kynið", vísti hon á. Er tað "farligt"? Formaðurin í javnstøðunevndini segði, at tá ið eitt hvørt er ónøktandi, eru vit ofta skjót at hugsa [...] tí hesin er viðkomandi fyri okkum øll ? og ikki bara fyri kvinnurnar. - Ja, men hví tað er so "farligt", at næstan bara menn taka avgerðir fyri okkum øll, spyrja summi. Onkur vil eisini siga, at javn [...] deildarstjóri í Fiskimálaráðnum, hevur havt eitt boð upp á henda spurningin, nevniliga hví tað er so "farligt", at kvinnur ikki í sama mun sum menn eru við í avgerðunum. - Í røðu í summar umrøddi Sólja hugtakið

myndina av Lindu og gjørdi av at skriva til hennara. Hann skrivar, at hann so brennandi ynskir sær eina far-telefon. Men í Ukraine eru fartelefonir ógvuliga dýrar, og har hava skúlanæmingar ikki loyvi at arbeiða

toftini fekk karm. Hetta tóktist einki at órógva hann. Báði í hesum sambandi og aðrastaðni geva vit far um, at Moe hevur verið orði, hvussu sterkir og harðbaldnir, føroyingar eru í teirra dagliga strevi

barnsligt av borgarstjóranum at bera seg soleiðis at, og bara at seta seg hendur í favn og siga, "far bara í rættin við øllum ósemjunum", ístaðin fyri at loysa tær, sum hann átti at gjørt. Eftir tí, sum