Í dag, tann 7. januar, hevði okkara góða og kæra mamma fylt 95 ár, og høvdu vit gjørt okkum tankar um, at vit vildu heiðra henda dagin saman við henni og øllum teimum nærmastu. Men so skuldi ikki verða
ungdóms- og manndómsárini, fellur ikki lætt, men eg ynski at royna at festa á blað nøkur orð um mín kæra vin. Tung vóru boðini eg fekk hendan morgunin, tá elsti sonur okkara ringir og sigur, ”Babba, Jóa [...] eisini troysta og styrkja tykkum. Við hesum fátøku orðum ynski eg at lýsa frið yvir minnið um mín kæra vin Jóa. Sámal.
Góði Willy! Ikki var tað í mínum huga, at fríggjakvøldið skuldi verða títt allarsíðsta kvøld her hjá okkum. Sum altíð var tað hugnaligt at fáa teg inn á gólvið. Onkuntíð bleiv tað bara til eitt stutt
at síggja títt forheraða smíl! Vónin er at vit síggjast aftur ein dag, eisini saman við Jan, tínum kæra abbasoni, sum syrgiliga fór nakrar mánaðir áðrenn tú! Hvíl í friði kæri pabba og takk fyri alt! If
tykkum Alan, Derek, Edna, Robbie og Ian, svigar-, abba- og langabbabørn, nú tit hava mist tykkara kæra pápa, verpápa, abba og langabba. Hann var sera góður við tykkum øll og tit hava øll, nógv góð minnir [...] líta aftur á. Eisini til Celiu og Moiru v/ familju við djúpastu samkenslu nú tit hava mist tykkara kæra bróðir.Góði Bobby, takk fyri alt tú hevur lært meg og alt tú hevur verið fyri meg. Við hesum orðum
hvussu sterka rættvísiskenslu hann hevði. Men eg velji at enda her við at lýsa frið yvir minnið um mín kæra vin, Eivind Andreas Warberg. Og sólin rísur enn Men hon er ei hin sama Ókennilig og fjar Bert viknandi
aftur, tók lagnurnar krókutu vegir í sál tína og flenti aftur. Smíltist til lívið. Og smíltist til tín kæra mann, sum alla tína sjúkralegu, skilti teg og elskaði teg. Tað, ið tit játtaðu í Hvalbiar kirkju,
vita. Eg eri í hvussu so er komin væl víðari ígjøgnum lívið eftir tykkum, tað skula tit eiga. Men mín kæra omma, eg vil hjartaliga takka tær fyri tíðina tú hevur verið her niðri hjá okkum, og ynskja tar alt
minnið um okkara elskaða abba og langabba. Tú verður aldrin gloymdur. Eg skoða skal Jesus, mín Frelsara kæra og øll tey, har eru: Ein hvítskrýddan skara, har songdunið er sum av veldigum fossi til hann, sum
veist, at vit eru her, og vit vilja altíð hjálpa tær! Vit vilja við hesum lýsa frið yvir minnið um kæra gubba okkara Jógvan Ólason. Magdalena, Jóhan og Súnfríð