Trúboðaraskip Karsten Hansen -Eg kenni tað sum ein framíhjárætt at hava fingið litið upp í hendur at standa her í dag umboðandi Føroya Landsstýri og bjóða Altjóða trúboðanarskipinum, Logos 2 við skipara

her í Vági sótu ikki hendur í favn og dúvaðu uppá Als-pengar, men fóru í holt við at byggja egið virki, væl stuðlaðir av bygdarfólkinum og gjørdu tað, at arbeiði bleiv til nógvar hendur og fólkið støðaðist

gera, tí bæði í gøtunum og á vertshúsunum var rópan og skrálan, og summir høvdu hug at fara til hendurs. Hetta lívið byrjaði fyri midnátt og vardi til langt út á morgunin. Vakthavandi sigur, at bara innan

fólki, sum í flestu førum hugsa og tosa sum vit, líkjast okkum, ganga sum vit, standa sum vit (ofta hendur í lumma, men tað kemst nokk av kuldanum). Tað er tað, ið ger okkum til føroyingar, gevur okkum samleika

uttanfyri húsini á Gerðisvegið 2, eini eldri hús, sum stóðu oman og niðan, høvdu hansara hegnigu hendur sett dám á tún og urtagarð. Kendi stílin aftur frá Traðarbrekku við eini kullu at sóla sær í og vøkrum

borðið. Álvaran við fólkaskúlanum eiga vit løgtingsfólk at taka til okkum. So latið okkum øll rætta hendur út og vísa okkara besta vilja. Lærarar, foreldur, skúlastýrið, kommunur og landið. Latið okkum gerða

fiskimaður, og nú hevði hon jú heldur ikki verforeldrini. So hon las hvørt blað á tamb, hon fekk hendur á, fyri at vita, um nøkur vitjan mundi vera í Gøteborg úr Føroyum. Og tað hendi seg meira enn so

Tað er suppa, ið børnini fáa við nógvum góðum nerandi tilfari í. Væl vitandi um at nógvar biðjandi hendur eru rættar út til okkum í Føroyum, so vil eg kortini venda mær til tykkum vegna hesi svongu børn

nýggj sam­felagsskipan fyri alt fólkið kann stovnsetast. Og fleiri og fleiri er vís í, at um einki hendur, og alt verður við tað verandi, so verður galin endi, tí um ella tá olja verður funnin, so fara tey

nýggj samfelagsskipan fyri alt fólkið kann stovnsetast. Og fleiri og fleiri er vís í, at um einki hendur, og alt verður við tað verandi, so verður galin endi, tí um ella tá olja verður funnin, so fara tey