hvussu nógv teir hava kostað landskassanum. Men samanborið við bruttotjóðarúrtøkuna eru skattainntøkurnar ikki minkaðar í tíðarskeiðinum frá 1998 til 2011. Vanligi landsskatturin
ikki veksur. Vit vita, at um nýtslan var á vanligum støði so var búskapurin eina milliard størri og skatta- og avgjaldsinntøkurnar einar 250 mió hægri. Fyri at nýtslan kann økjast krevur tað eina samgongu
samhaldsføstum samfelag, avmonterast: Flatskattur til tær hægru inntøkurnar skal fíggjast við at skatta pensjónirnar hjá øllum beinanvegin. Størsti parturin av arbeiðandi fólkinum skal gjalda beinanvegin
samanhangi. Skulu ferðandi hava veruliga møguleikar at ogna sær bíligari ferðaseðlar má kapping til. At skatta hvørt húsarhald fyri at fáa prísin niður er meiningsleyst. Burturúr tí spyrst eingin menning, bert
krónur um mánaðin, so rindar tú 50 prosent í skatti. Eftir uppskotinum hjá landsstýrinum verður skattalættin hjá hesum 6,9 prosent – sum gevur ein lætta upp á 82.269 krónur um árið. Tjenar tú meira
føroyingurin hevur tað tungt fíggjarliga, er ikki sannlíkt, at politisk undirtøka fæst fyri at hækka skatta- og avgjaldstrýstið fyri at fáa fleiri inntøkur. Spurningurin er, um til ber hjá landinum at bjóða
kann gita meg til, er at pengar mangla í, og hetta er ein eyka skattur, tá henda uppsparing verður skatta beinanvegin. Vanligt er hjá fólki yvirhøvur at hugsa eitt sindur um hvussu man fær pengarnar at strekkja
síðan seinna heimsbardaga. Ein tann fremsta orsøkin til undirskotið er, at Bush hevur latið stórar skattalættar, sum ikki hava verið fíggjaðir við øðrum inntøkum, og eitt kríggj í Irak, sum hevur kostað
búskaparkreppuna. Barack Obama førir fram, at vegurin frammeftir er at veita miðalklassanum størri skattalætta, umframt at krevja hægri skatt frá teimum ið vinna mest. John McCain vil ikki hoyra talan um
nakað av tilfari hevði eg longu framman undan. Men so fór eg ein túr runt í oyggjunum á sumri 1994 at skatta dýpið, uppliva og tekna, tí ikki minst hetta seinasta fremur fatanina. Eg teknaði ta summarið allar
