segði. Jú, brúdleypini vóru nógv í tali leygardagin, tann sjeynda í sjeynda tjúguhundraðogsjey. Prestar, embætisfólk og borgarstjórar høvdu nógv um at vera, og tað sama var galdandi fyri fotografar, hotell

rúmaðu bæði málningalist, tónleik og byggilist, og nógv av teimum størstu skøldunum vóru eisini prestar. Og hvør lítil kirkja, ella stovnur undir kirkjuni, varð vígdur, antin av presti ella bispi. ?Men

hugaligt, og eg havi ikki skomm av honum. Og so duga teir yngru prestarnir nakað, sum vit eldru prestar ikki duga - at fáa sagt tað meira viðkomandi til fólk. Teir hava arbeitt meira við tí. Vit kanska

kvinnur eru prestar. Tað kunnu ikki vera nøkur fá bíbliukøn, sum skulu gera av, hvat vit skulu halda og trúgva. - Fólkakirkjan er fólksins kirkja. Eg eri sannførd um, at føroyskir prestar høvdu ikki birt [...] at kvinnur ikki eins væl kunnu vera prestar sum menn. Somu fólk halda, at kvinnur eru nóg góðar at boða kristnitrúnna í heidningalondum, men ikki at vera prestar í okkara egnu kirkjum. Hvussu vit koma

komin vóru saman í leguhúsinum í Nesvík seinnapartin týsdagin, vóru bæði kend og minni kend andlit - prestar, missiónsfólk, umboð fyri stovnar og viðskiftafólk hjá heimamissiónini. Longu í rúmligu gongini sást

at menniskju skulu verða frelst, so eg brúki hvørt høvi, eg fái. Og eg vænti eisini, at flestu prestar Í Føroyum siga ja til aðrar uppgávur. Vit mugu ikki gloyma, at missiónin og Soli Deo Gloria eru partar

vanligari kirkjutíð, hámessuni, og at aðra tíð á degnum kann hann liva við, at kvinnuligir- og aðrir prestar, ið ikki hóska honum, prædika. -Eftir mínari fatan, skilir Olofson ikki, hvat føroyska deknaguðstænastan

tveir prestar settir í starv - Hanus á Gørðum í Klaksvík og Símun Jacobsen á Strondum. Nú stóðu so sóknarpresturin í Suðurstreymoy og dómprósturin fyri. Tá slíkt hendir, og ikki minst tá tveir prestar verða

fløska av konjak, sum orðastýrarin hevði fingið sum gávu frá Miðflokkinum! Her vóru spurningar um prestar í Føroyum ? teir báðir seinastu prestarnir í Hvalvík fingu eina søgu í part við á vegnum ? og um

sum prestur umboðar, ger hann ikki tað stóra burturúr. - Eg meti meg ikki vera øðrvísi enn aðrir prestar. Eg ynski at varðveita tað góða, sum er í føroyskum trúarlívi, og eg síggi meg sjálvan umboða eina