framvegis sera væl. Hittini vóru eitt nú "Hon er omma mín", "Bilurin hjá okkum", "Kingoson", "Kalla meg Babe", "Grønir menn frá Pluto", "Vera" og aðrir – ein sannur barnasangskattur. Steintór Ramussen og

upplivi sambandið millum Dynamit og Vágsbø sum ófatiliga sterkt og gevandi. Tað kemur ein øgiliga meg frá teimum mongu fólkunum, sum syngja við, og tað gevur okkum enn meira orku at geva nakað aftur. So

koma við hesum ískoyti til tíðindainnslagið, fyri at rætta møguligar misskiljingar. Tá eg úttalaði meg um munnkurv á almenna arbeiðsmarknaðinum, var tað generelt – ikki viðvíkjandi einum ávísum starvsfólki

sum eyðkennir føroysku mentanina, hevur gjørt djúpt inntrykk, og fer tað heilt víst at inspirera meg víðari! Tað er torført at siga farvæl til nakað, sum hevur havt so stóra meining – serliga til eitt

kortunum, at felagið fer at styrkja seg við nýggju spælarum. -Hetta er nýggj og spennandi uppgáva fyri meg. Eg havi sæð fleiri at dystunum hjá NSÍ, og tað er skjótt at staðfesta, at felagið eigur nógvar góðar

missin. - Tað fyrstu tíðina gekk eg og hugsaði meg svakan um, hvussu hetta var hent og hví. Hvussu høvdu teir tað síðstu løtuna, og eg royndi at innliva meg í teirra støðu. Men eg fekk einki ítøkiligt svar [...] hevði ongantíð havt tað so ringt sum tá. - Eg gloymi ongantíð, hvussu ringt eg hevði tað við at reisa meg aftur í bygdarhúsinum. Eg føldi, at tað, sum nú stóð fyri framman, var nakað, sum eg ikki vildi vera [...] heima. - So fyri Hendrik gjørdist tað ein stórur saknur. Hann gjørdist eisini bangin fyri at missa meg, so hann vildi alla tíðina vera hjá mær. Og skuldi nakar hjálpa honum, var tað bara mamma, sum skuldi

Hesin og seinri lestur um fólk víða hvar og teirra førleika at lívbjarga sær hevur hugtikið meg og mint meg um íbúgvar her um leiðir í Norðuroyum í mínum egnu barna- og uppvakstrarárum. Hetta var tá í [...] av bygdini øll míni mandómsár so uppfati og viðurkenni eg meg enn sum fyrst og fremst norðring – ella sum nú í framkomnum aldri plagi at kalla meg: ”gamal klaksvíkingur í Havn”. So fast situr enn tað tilknýtið [...] borðreiddi alla NólsoyarPálsgøtu á tamb við morgundrekka fyri øll. Tað var sera hugnaligt, og minnist meg eisini nógv gomul fólk drigin út undan vaðingini og pussað upp til tað høvið. Tað var rørandi, og tað

fyrrenn eg vaknaði aftur, og eg sá at øll hugdu eftir mær, og royndu at bera meg yvir á ein bonk, greiðir Ása frá. - Onkur spurdi meg um eg hevði epilepsi, men eg helt at tað var snedugt, at tey skuldu spyrja [...] annað havi fingið anfall hjá tannlæknanum, í biografinum, í SMS og aðrastaðni. - Men um eg bara seti meg inni og bíði eftir at eitt anfall fer at koma, so er eingin lívskvalitetur eftir. Man má tora at fáa [...] skal vera tabu at hava epilepsi. Eg havi valt at verið opin um tað, og eg haldi at fólk rundan um meg, og eg sjálv, eru fegin um tað. - Eg haldi í øllum førum ikki, at tað er so trupult at tosa um, sigur

frammanundan hevði eg havt áhuga í Føroyum og roynt at lisið tilfar, sum eg fekk hendur á, so eg gleddi meg nógv, tá eg endiliga fekk høvið at koma hendanvegin. Karmurin um tiltakið var Norðurlandahúsið, og [...] organisasjón, har stjórin hevði ábyrgd og ávirkan á alt, soleiðis at hvør skrúva skuldi keypast ígjøgnum meg, og tað mátti sjálvandi broytast. Eg útnevndi tveir undirstjórar - ein fyri skrivstovuarbeiði og fyriseting [...] greiða arbeiðsuppgávu, tá tú vart settur? Nei. Hana mátti eg finna út av sjálvur. Jan Kløvstad setti meg eitt sindur inn í starvið, men tað vóru ringar stundir og tað var farið ógvuliga skjótt ígjøgnum alt

verið seinast í 1969 ella fyrst í nýggja árinum, bað stjórin meg koma inn á skrivstovu sína. Komin innum spurdi hann, um eg vildi lata meg velja til grannskoðara í bankanum á komandi aðalfundi. Tað kom [...] hildið. Serliga tiltalaði lovaði dialogurin meg. Í øðrum lagi dámdi mær stjóran væl. Í triðja lagi dámdi mær hin stjóran so avbera væl. Í fjórða lagi helt eg meg hava lagt til merkis, at Føroya Banki var [...] grannskoðarajobbið. Eg ilskaðist eitt sindur og vildi hava at vita, hví hann var so altráur eftir at fáa meg í starvið. Hansara svar var, at hann vildi sleppa av við hann, sum hevði starvið. Harafturat segði