tykki kom tað demoniska, hóttandi huglagið ikki nóg væl fram, men eg skal viðganga, at eg kanska havi ringt við at meta rættvíst, tí eg eri so hugtikin av tolkingini hjá Dietrich Fischer-Diskau. Tá ið hann

in hjá Sunleif var einki undantak í so máta. Tema, soloir, klangir, effektir so fragmenterað, at ringt er at finna tað, sum bindur verkið saman, ger tað til eina heild. T.d. staðið, har strúkararnir sungu

hevur tú so til árið í ár? ? Ja, nú hava vit skift hampuliga nógv fólk út, so tað er eitt sindur ringt at siga, hvussu tað kemur at koyra hjá okkum í ár, og vit eru jú enn ikki heilt vissir í, hvat fólk

eitt nú eru tað eisini nógv ymisk lond sum eg kundi hugsað mær at sæð, men tú kanst ætla at tað er ringt at samla pengar, tá man samstundis skal fylgja móta og liva eitt vanligt lív sum onnur ung. Men hetta

longsta nátt í tykkara lívi. Má Harrin styrkja og troysta tykkum. Góða lítla Elsa. Hetta hevur verið ein ring tíð fyri teg, tú vart so góð við tína lítlu systir. Nú bleiv so eisini tín besta vinkona tikin upp [...] góðar, vóru næstan ikki til at skilja sundur. Nú gongur tú og grætur eftir annu Mariu. Tað man vrða ringt hjá tær at fata, hví øll sum tú ert so góð við, fara upp til Jesupápa. Góðu tit øll, ommur og abbar

i eru ?pott og panna? í fullveldismálinum, sum kemur fram um alt annað í samfelagnum, so er ikki ringt at gita, hvørjar avleiðingarnar verða í skúlamálinum. SKÚLIN og ungdómurin eru berarar av hesum s

i eru ?pott og panna? í fullveldismálinum, sum kemur fram um alt annað í samfelagnum, so er ikki ringt at gita, hvørjar avleiðingarnar verða í skúlamálinum. SKÚLIN og ungdómurin eru berarar av hesum s

vaksa til tað dupulta áðrenn gróðurin í mai. Hetta er eisini ringasta, tá kríatúrini skulu føða. Er ringt at fáa kríatúrunum føði er hvana verri at halda lív í teim smáu, tá heilsustøðan hjá djórunum er so

sær eftir kirkjuni, har guðstænasta skuldi vera. Og tað var skjótt, at kirkjan var full. Væl áðrenn ringt varð, var hvør stólur fullur, og fólk sat í leysum stólum inn eftir gólvinum í sjálvum skipinum.

gjørdi av at fara aftur til Føroya. - Eg kendi meg ræðuliga einsamalla ta fyrstu tíðina og lagið var ringt. Tað kendist eisini so ógvusligt, tá fólk tosaðu, tí tað ljóðaði, sum tey altíð vóru í øðini og skeldaðust