Sum vit elska yvir alt Góða Mamma ver tú hjá mær Sjálvt um hjarta títt gerst kalt Góði Gud, eg vil tær takka Fyri Mammu tú gav mær Fyri hjarta hennar heita Fyri at hon er os kær Góði Gud eg eymt teg biðji [...] hevur lært Alt við gleði hevur givið Alt sum nú er okkum kært Góða Mamma tú skal vita At tú er vár hjarta nær At tú eigur hvønn ein tanka Tá vár barnahjarta slær Takk vár Mamma, alt tú gav mær Fyri gleði

n v. m. Øll árini sum landsstýrismaður umsat hann almannamál, og tey lógu honum øll árini næst á hjarta. Tann fyrsta løgtingsfíggj­ar­lógin, sum Jákup var við at samtykkja á tingi var upp á 18 milliónir

upp móti hvørjum øðrum. Hetta eru avleiðingarnar av tí ógvusliga sjálvsóknarpolitikkinum, har onki hjarta er fyri korunum hjá fólkinum í Føroyum, meðan úrvaldir samfelagsbólkar verða sætaðir við óviðgjørdum

sum tey bæði settu sítt álit á frá ungum døgum av, fer iva­leyst at hjálpa og ugga tað bløðandi hjarta, sum so mangan. Eg kundi sagt nógvar søgurnar um Andrias pápa­beiggja, men fari bara at for­telja

var av Eiði – rætti mær hondina og fór so undir sjálva kanningina av mínum hjarta. Tað er óvanligt, at vit hoyra okkara hjarta sláa, men nú veit eg, at tað ljóðar sum ein væl smurdur fýrataktsmotorur. Tá

var og er tær himins stjørnufjøldir. Ja, stjørna tín er kveikt í okkar huga, og songin goyma vit í hjarta inni: ei finst hjá tær á fold og himnaboga ein betri heimur enn várt egna minni. Í dag nú songdís

var og er tær himins stjørnufjøldir. Ja, stjørna tín er kveikt í okkar huga, og songin goyma vit í hjarta inni: ei finst hjá tær á fold og himnaboga ein betri heimur enn várt egna minni. Í dag nú songdís

við songarstokk hjá pápa mínum, sum nú hevur mist álit á skipanini og tí vón um heilsubót. Mær á hjarta liggur at lýsa, at vit innihaldsliga gjalda høgan prís fyri at hava trý sjúkrahús, og at júst tann

Jákupi. Eisini eru áhugaverdar lýsingar av hesum framfýsna og eldhugaða manni, sum hevði so nógv uppá hjarta. Skáin fyri løtuna í Skúlanum við Ósánna byrjar við, at Steinbjørn O. Jacobsen bjóðar vælkomin, síðan

Eisini eru á­hugaverdar lýsingar av hes­­um framfýsna og eld­hug­­aða manni, sum hevði so nógv uppá hjarta. Tað sigst, at um Rukku­lakk­in okkurt árið ikki hevði tekn­inga­r ella viðmerkingar um Óla Jákup