ítøkilig mál fyri, at vit í Føroyum skulu seta á stovn 500 nýggj arbeiðspláss hvørt ár, gjarna við hjálp frá útlendskum fyritøkum og útlendskari arbeiðsmegi (har í millum sjálvandi føroyingum uttanlands)
er, hvussu ein fer í gongd og fær hendur á tekningunum. Her hevur alnetið verið teimum til stóra hjálp. Á byggiplássinum hava teir liggjandi eina tekning av bátinum og nærri lýsing av teim einstøku lutunum
ein hýruvogn. Hann hómaði okkurt um, at hann hevði sent fyrrverandi konu síni eitt sms. - Eg bað um hjálp fyri at fáa skil á tilveruna aftur, segði tann skuldsetti. Hon svaraði ikki. Slapp til rýmingar Hon
var noyddur at gera, sum hann gjørdi. Hann hevði vent sær til nógvar ymiskar myndugleikar og bað um hjálp at melda Almannastovuna, men øll vístu honum frá sær. Hann fór eftir varafútanum, tí fleiri høvdu
tók hann eina skjóta og rætta avgerð, fekk ein av unglingunum at renna við sær oman í bygdina eftir hjálp – og løtu seinni var tyrlan á veg. Hans Jákup av Skarði var ein framúr góður samstarvsfelagi. Alskur
tær búðu. Tær báðar løgreglukvinnurnar mettu støðuna so hættisliga, at tær valdu at ringja eftir hjálp. Komin út á Landssjúkrahúsið vildi maðurin ikki inn, men tá kom so løgreglumaðurin, sum ringt var
um, at avrikið var til UG! Ria Tógarð hevur gjørt sítt arbeiði væl, má sigast! Og hon hevur havt hjálp frá Ebbu Malenu Debess Thomsen, ið umframt at hava ein høvuðsleiklut, hevur verið hjálparleikstjóri
donsku farvøtnunum í Eystrasalti. Í Føroyum varð longu fyri 50 árum síðani farið at ala í sjógvi. Við hjálp frá millum øðrum føroyska fólkatingsliminum Edmundi Joensen, setti Júst í Túni pelar niður tætt við
m. Tí svarar okkara telefon altíð. Eisini eftir klokkan 16, um tað er tá, at kundin hevur tørv á hjálp, sigur hann. Teir tríggir vóna, at føroyingar fara at taka væl ímóti nýggja og meira talgilda mátanum
tað skilti eg beinanvegin. Og áhuga mínum fyri móðurmálinum frøddist tú um. At sýta mær bønina um hjálp við at hampa um orðalag, bendingar og annað, ið hevði tørv á ábótum, var helst langt, langt úr tínum