makrelstovninum Er tað rætt, sum fiskifrøðingar siga, at hesin ovurstóri makrelstovnurin tømir havið fyri føði og er makrelurin, sum hjá okkum hevur staðið “í klettin” alt summar, ein hóttan móti verandi [...] samsvari við tað, sum vit hava upplivað í havøkinum rundan um Føroyar hesi seinastu árini, har alt havið um Føroyar, hevur kókað av makreli og sild. Tá veruleikin nú er hesin í føroyskum havøki, so kunnu [...] er tað alneyðugt, at fáa hetta broytt. Tí skulu vit brúka alla okkara orku og vitan uppá at prógva yvir fyri okkara granna-londum og ICES, at veruleikin er ein annar enn ICES higartil hevur hildið, bæði
ikki at ímynda okkum, hvussu tað er har Gud býr. Vit lesa í Bíbliuni, at har eru gøturnar av gulli. Havið er líkt krystalli. Gud sjálvan kunnu vit ikki síggja so leingi sum vit eru í hesum likaminum. Hava [...] , tá bað Gud ísraelsmenn taka eitt lýtaleyst lamb og smyrja blóðið á báðar durastavirnar og træið yvir durunum. Tá ið eg síggi blóðið, skal eg loypa tykkkum um. Lambið skuldi vera lýtaleyst. Tað minnir
og vit fáa árliga milliónaupphæddir til landið úr útlendskum granskingargrunnum. Umframt havið sjálvt kanna vit tað livandi tilfeingið, sum er í tí. Okkara havøki er vítt, djúpt og ógvuliga [...] ráð til at lata vera við at byggja tað; men verður tað gjørt privat, so er tað bara fyri at fjala yvir politiskt dugnaloysi, og tað verður ein dýr og vánalig loysn. Fyri ikki at verða ov nógv misskiltur
ella feitur, hvussu rákið var og hvat dýpið var o. s. v. Alt hettar liggur hann so og spekulerar yvir. Abba hevur altíð dámt væl at roynt eftir seiði. Meg minnist serliga væl hesi stillu heystarkvøldini [...] lítlari inntøku. Abbi hevur ongantíð átt so frægt sum ein bøkk av jørð, og hevur livað av tí, sum havið hevur givið. Fiskurin, grindin og fuglurin hevur verið álitið. Hann hevur fortalt, at tey til
ninum. Ein kann sum kunnugt ikki sita báðu megin borðið. Rætt er ongantíð at skera alt yvir ein kamb, men havið hetta í huga, tit miðlafólk, ið kenna – ella áttu at kent – at akkerið ikki heldur. Er hetta
skomm og vanæring av okkara konufólkum. Janus yrkti: ”Flytufuglur kvað tungligt syrgilag, yvir gráar grundir fleyg hann avstað.” Men hann yrkti eisini, at hann kendi ”ljótt gorrandi ravnaslag.” Í SVF fingu
Sigatindur, sum kom av sildaveiðu, hevði um 4 tíðina seinnapartin sæð hesar kíkar. Teir undraðust yvir, hvørjir fremmandir menn, ið kundu hava sett línu har á leiðini. Háenni kom eisini fram á kík við [...] Frá landi legði mong ein skúta, at hjálpa teim úr havsins neyð, men mansins megd mátti lúta. Tí havið tók og teimum beyð at bera sorgarboð í havn, teir sukku djúpt í havsins favn. Vár kæri Himnafaðir
og vit fáa árliga milliónaupphæddir til landið úr útlendskum granskingargrunnum. Umframt havið sjálvt kanna vit tað livandi tilfeingið, sum er í tí. Okkara havøki er vítt, djúpt og ógvuliga [...] ráð til at lata vera við at byggja tað; men verður tað gjørt privat, so er tað bara fyri at fjala yvir politiskt dugnaloysi, og tað verður ein dýr og vánalig loysn. Fyri ikki at verða ov nógv misskiltur
Pápi Sámal í Króki, Líggjas, plagdi heilt fram til jóla at fara eystur á Hagaleiti at skimast út í havið, um skonnartin ikki fór at koma afturíafur. Hann hevði mist fostursonin og brøðurnar nøkur ár fr [...] 1924, misti hann sonin Johan Hendrik við toftasluppini Onnu. Greitt er frá hesi vanlukku í bókini Havið tók Teir. Sámal hevði hetta summarið verið við enskum trolara og hevði fingið væl burtur úr. Teir [...] útróðrartúri, at teir doyðu eftir at vera komnir at landi. J. Símun Hansen greiðir frá hesi hending í Havið og vit II. Blankskálamenn vóru farnir út um Skallarnar. Sum dagurin leið ruskaði hann lágt, og bátarnir
hugtakandi. Tá so bussurin koyrir gjøgnum bergið, har vegurin er so smalur, at man sær niður yvir tað bláa havið, og tað brøttu líðina. Í lundatíðini kemur tað fyri, at man kann síggja lundar flúgva fram
