kundi tað verði álagt flakatrolarunum at flutt fiskahøvdini til Føroyar til turkingar hesi fara í sjógvin aftur nú, (20-25% er høvd við uggabeini av totalvektini á toskinum), um kvotan er 15 túsund tons

aftur. Skiparin sigur, at so hvørt, sum báturin kom undan vatnskorpuni, pumpaði manningin á Brimli sjógvin upp úr honum. - Vit byrjaðu at pumpa í maskinrúminum og síðan í lastarúminum. Síðan skiftu vit pumpurnar

endurnýggja bygnarligu kollveltingina. Ógreitt hví, gjørdi henda deild tó ongantíð tey heilt stóru hol í sjógvin, almennan alkoholpoli-tikk og annan starvsfólkapolitikk við heldur ógreiðum gildi man vera tað kendasta

í Runavík og serliga í Havn. Men hvat nú? 63 ára gamal - tað er eingin aldur. Hugurin varð til sjógvin, men knøini søgdu nei. Nøkur ár gingu, dagarnir høvdu hug at líkjast. Onki varð av álvara at takast

. Hann fór ongantíð upp í sjógvin at sveima, men helt seg trúliga niðri við botnin alla tíðina. Tað skal tó viðmerkjast, at beint eftir merking fer toskur ofta upp í sjógvin at sveima um náttina, men tað

sungin í kirkjuni til jarðarferðina hjá báðum abbunum, og hann hóskaði væl til báðar, sum høvdu havt sjógvin sum lívsstarv sítt. Longu sum ungir krossaðust vegir teirra tá teir vóru til skips saman, og knýttu

dagliga. Skitnar hendur Um vit spola tíðina aftur til skúlatíðina hjá Karl Martini, so lá hugurin til sjógvin eftir lokna skúlagongd. Men so fekk hann starv á einum verkstaði í Klaksvík, har hansara uppgáva

hvalasløgum, stórum og smáum. Alminiumskúlur, glaskúlur, jarnkúlur og allir rekar og annað sum hevði við sjógvin at gera. Har vóru gamaldags smá hús við tí inni, sum hoyrdi teimum til. Somuleiðis bátar og dekkbátar

hann frá, at hann byrjaði í real, men hann tímdi ikki skúlan so væl, so hann gavst. Hugurin lá til sjógvin, sum hjá so mongum ungum drongi tá á døgum. ? Eg mundi sigla í eini trý ár, áðrenn eg fór á skiparaskúla [...] tveir ella tríggjar túrar um vikuna, greiðir Hjalmar frá. Eftir fýra ár á landi fór longsulin til sjógvin aftur at gera um seg, og Hjalmar sigldi í nøkur ár. Eisini arbeiddi hann í Føringahavnini í Grønlandi

frá. Hinir fýra renna runt allatíðina og hyggja væl og virðiliga niður í Ósánna, sum rennur út í sjógvin beint har, sum útfyllingin fer fram. Allatíðina eygleiða teir vatnið fyri at vita, um ikki ein t [...] við onkur síl ella okkurt annað, sum teir kunnu fanga. Ferð eftir ferð stinga teir glúpin niður í sjógvin, men har kemur onki í. So rópa teir á hinar og siga, at teir fara yvir um at royna. Tað merkir, at