fitta Siri! Nú tú ikki kemur aftur í barnagarð, tí tú ert blivin ein eingil hjá Jesuspápa, vilja vit á Títlingastovuni, takka fyri alt tú hevur verið fyri okkum. Minnist tú, tá vit plagdu at klandrast um [...] hvussu góð tú vart við okkum, og allan tann kærleika tú gavst okkum, og goyma tað í hjartanum. Heilsan Títtlingarnir.

fortelja frá, bæði álvara og gaman. Tey seinastu árini var heilsan farin at bila og nú vóru kreftirnar upp, tí eingin yvirlivir deyðan her á fold. Selma gjørdist 81 ára gomul. Tað, sum eg minnist Selmu

Minnie, hjá Napoleon á Langanesi, men flestu árini mundu vera umborð á Morning Star, sum Petur Thomsen í Heiðunum var skipari á. Tað vóru nógvir, sum vildu hava Róland við sær umborð á skipið, hann var tiltikin [...] bróður, hugsi um tær mongu góðu løturnar, vit báðir høvdu umborð á Bakkafossi, leitaðu eftir brislingi, spenningurin var stórur, tá torvan sást á austikkinum, og tú helt, at vit skuldu kasta. Sum oftast eydnaðist [...] við Annu, dóttir Niklas Thomsen úr Syrðugøtu Tey bygdu sær heim her á Glyvrum. Trúføst hava tú og Rúni staðið um hann hesi árini, heilsan hevur bilað, og hjá tykkum er sorgin og saknurin enn størri. Harrin

broytingar, ið hendu á landbúnaðarøkinum í seinastu øld. Hann var fyrsti næmingur á Royndarstøðini (1925), og í 1926/27 var hann á Føroya Fólkaháskúla. Í 1932 var hann eitt summar á Sejlstrup gård í Jútlandi [...] munnu hava hitt hann á máli í túninum um morgnarnar heimi á Garði. Tað var hugaligt at práta við Pól, meðan hann tókst við neytini har heimi. Nógvar aðrar góðar løtur minnist ein aftur á, t.d. langar sólskinsdagar [...] leiðin gekk annaðhvørt niðan í hagan ella oman. Lættur upp á sporið var hann eisini á ellisárum. Poul hevði sera góðan seyðahug, hann helt á at ganga burtur í haga og røkja, líka til hann var um níti ára

ið eg kom framvið. Hann visti um alt og fylgdi væl við øllum. Heilsan hjá Peturi var farin at bila tey seinastu árini. Hóast tað var hann á Sandoynni í fleiri mánaðir fyri at vera nær mammu síni, sum býr [...] sjúkrahúsinum eftir sjúkralegu: "Petur við Jette mostur um buldrini í Vági. Jesus er eisini dóttin á gólvið..." Eg var framvið hjá honum í kvøld. Glaður og gott tilpassar sum altið. Petur er akkurát komin [...] Petur hevur m.a røtur av Lisberg-ættini sum jú er úr Smiðjuni í Fámjin. Hann kom millum annað inn á hesi ting í kvøld, tá eg var framvið. Systkini hjá Petur eru: Kirstin (doyði 2010) Bente og so Petur

veiðan var, minnist eg ikki, men vit vóru sikkurt á Dalagrynnuni, tí eina tíð eftir tað slapp eg við mammu norður á Tvøroyri at vitja Sivar bróður, sum lá á sjúkrahúsinum. Tá so vit koma har í Líðini, og [...] roðaði so vakurt í havsbrúnni, og smábátarnir vóru farnir í fjørðin. Eg og versonurin Rói vóru á veg suður aftur á hospitali, eg sat og hugsaði, meðan vit koyrdu, at tað skuldi verða so meiningleyst at pabba [...] og eg síggi vitan, sigi eg hart í bussinum “ Nú eri ogur komin á Dalagrynnuna, tað dugdi eg at síggja á vitanum”. Ja, barnaverðin var ikki so stór tá. Tá so pabba keypti tann mittasta Saturn sum var nakað

1970unum og í 1980unum. Hann var svipari á KÍ-liðnum í fleiri ár, og hann var liðskipari á føroyska landsliðnum eitt tíðarskeið. Mikkjal hevði framúr gott yvirblikk á vøllinum, og hansara teknisku førleikar [...] Hann var eisini kendur sum lærari á læraraútbúgvingini í tvey áratíggju. Aftaná at hava lokið prógv á lærdum háskúla í Danmark í 1990unum, var Mikkjal settur í starv á Føroya læraraskúla um aldarskiftið [...] læraraútbúgvingin varð lýst sum ein setursútbúgving á bachelorstigi á sumri í 2008. Mikkjal var eisini hollur stuðul hjá Jóannesi Hansen, sum var rektari á Føroya læraraskúla (seinni Námsvísindadeildin) frá

uppkallaður av soninum hjá mær og Herthu. Meinhardt mundi kenna á sær at hansara síðsta løta á hesi fold var við at renna út, tá vit báðir vóru á veg til Havnar tveir dagar áðrenn hann andaðist. Hann kysti [...] og úrtøkan var sera góð. Fiskað var út­frá bygdum á Eskifirði, Vest­mannaoyggjunum, Horna­firði og Ólafsvík. Meinhardt upplivdi mang­ar baldrutar túrar á sjó­­num, men ongantíð var hann rædd­ur. Hann var [...] Eystur­grøn­landi, tá hervi­ligt ódnarveður brast á, og onkur av íslendsku trolaranum sukku, tí teir ikki megnaðu at bera tann nógva ísin sum legðist á skipini. Eft­ir tógvið stríð, eydnaðist Aust­firð­ingi

Eg visti í mong ár, hvør Masa var, uttan at kenna hana. Eg lærdi hana at kenna, tá hon flutti inn á Mikkjalstrøð 6, har vit eisini búðu. Tá eg kom niður í kjallaran at vaska klæði, var tú eisini í gongd [...] ikki er har. Sjálvandi verður tað aldrin tað sama, men so kunnu vit minnast teg saman. Sjálvt um heilsan, tey seinastu árini, var byrjað at bila, so var humørið altíð gott, og tú kundi skemtast sum nakar

uppihaldsstovuni á Sjómansheiminum í Havn, vit bíðaðu eftir bussinum, eg á veg norð til Norðdepils og tú til Oyndarfjarðar, til bátin hjá tær, »Suðuroy«, sum lá har, gjørdur klárur til at fara á Norðhavið. Tað [...] stovu, tá man fór umborð til tín at drekka kaffi. Eg var eisini umborð á trolaranum, tú sigldi við, einaferð tit lógu á Klaksvík, har var á sama hátt eitt sera nosligt maskinrúm. Hetta lá alt so ræði fyri hjá [...] varða teg á ferðini og fylgja tær til staðið, ið Eg havi ætlað tær.« Tøkk til tín, sum nýliga ert blivin skipari, og á veg frá kapellinum gav tú mammu Martin blómur og nøkur troystandi orð á ferðini. Má