fingið limaskap í ES ella í EFTA, um vit vóru sjálvstøðug tjóð. -Sigur tú við hesum, at vit eiga at skunda undir fullveldi og gerast sjálvstøðug tjóð? -Tað sigi eg ikki neyðturviliga, men tað er neyðugt at [...] at vit eru í ríkisfelagsskapi við Danmark. Anfinn Kallsberg vísir á, at vórðu vit ein sjálvstøðug tjóð, so høvdu vit kunnað valt sjálvir. -Tað vit kunnu velja í dag er avmarkað til at velja tað sama sum

millum, hvar tað er møguligt og ómøguligt at liva. ?Vit hava havt nakað av tí sama í Føroyum. Okkara tjóð hevur mangan livað á markinum millum tað, sum var møguligt og ómøguligt. Einaferð var okkara mál um

fyri, at trúvirði og umdømi hjá ikki bert føroysku fiskivinnunumyndugleikunum men hjá Føroyum sum tjóð stendur uppá spæl sigur løgmaður, at hesin vandin avgjørt er tilsteðar, og tí er tað eisini sera óheppið

at kalla seg tjóðir. Ofta verður sagt, at tað er málið sum skapar eina tjóð, at tað er føroyska málið, sum ger okkum til eina tjóð. Men hetta kann nokk diskuterast. Hyggja vit eftir londum sum t.d. Sveis [...] tað saktans ber til at tosa um eina tjóð, har fýra mál verða tosað - sum í Sveis - ella ein heimspart sum Suðuramerika, har øll londini føla seg sum hvør sína tjóð, men tosa so at siga øll sama mál, nevniliga [...] spanskt. Tað at vera ein tjóð er nevniliga eisini ein spurningur um vilja, og hóast føroyingar eru tiltiknir fyri at vera ósamdir, so man fáur ivast í, at føroyingar vilja vera ein tjóð. Ikki minst dagar sum

mannminkandi støða, vit endaðu í, sum avgjørt ikki stuðlar upp undir okkara eyðkenni sum ein stolt tjóð. Og ynskið um at nú skal ein triði partur vera við til næsta samráðingar undirbyggir bert tann veruleika

galdandi á serstøkum samfelagsøkjum, og sum er sett í verk onkustaðni úr erva niður yvir eina tilvitaða tjóð, kann ongantíð skírast fólkaræðilig. Umfatandi og dýrar kanningar, sum føroyski skattgjaldarin hevur

Treytin fyri tí er tó tann, at man hevur í minsta lagi 75% av løgtingi og fólkinum aftanfyri seg. Um Tjóð-veldið tá verður við ella ikki vil so vísa seg. Teir kunnu vit kanska best verða fyriuttan. -Hvussu

hóast fólkatalið ikki er stórt. Hann vísir somuleiðis á, at júst hetta eisini sýnir okkum, at eini tjóð ikki longur nýtist at hava stórt hernaðarligt vald fyri at vera sjálvstøðug. ? At hava ábyrgd av sær

vilja vera tjóð, men lata tjóðskapin vera til sølu -, ein støða, ið er einastandandi í hesum heimi yvirhøvur. Vónandi fer fólk okkara um ikki so langa tíð at taka avgerð um at vilja vera ein tjóð millum aðrar

stórir og sterkir, grótu teir sum børn. Sigmund Andreassen spyr, hvønn rætt ein sokallað siviliserað tjóð sum Frakland hevur til at halda ein europeara sum politiskan fanga í skjótt eitt hálvt ár uttan nakra