sum bókarverk inn í almenna europ-eiska kultursøgu, tí har stendur hon væl og vakurt. Bygdasøgur Vit hava í Føroyum millum ár og dag fingið nógvar bygd-asøgur. Tær eru í skriv-ing, úrvali av evnum og k [...] síðum. Og tá er hetta bara fyrsta bind av fyribils tveimum. Bygd-ar-søgan sum barnaminni held-u-r fram í 2. bindi, ið, sum tað skilst, er liðugt og kemur um stutta tíð. Og vón er um, at vit fáa eitt triðja [...] mær er tað so sjálv-sagt, at móðurmálið er dýr-mæta ogn okkara, sum vit eiga at virða, varðveita og menna til komandi ættir, með-an vit eru uppi á døg-um, tí tann dag, móð-ur-mál-ið verður kvalt á manna-munni

landinum. Vit tosa nú um javnvág og yvirskot á fíggjarlógini. Hetta í sær sjálvum er tað sum ger, at vit aftur kunnu tosa um at velja hvør íløgan skal verða. Íløgan Uttan mun til hvørja íløgu, vit tosa um [...] viðgerðina ? vit løgdu út við tunnilsloysn, sum mett verður at vera loysnin, sum fyrr ella seinni kemur at verða tann endaliga. Hetta fingu vit ikki loyvi til ? spurningurin skuldi ikki viðgerast. Vit trúðu, [...] um sundið, skulu hava framíhjárætt, vísir í sær sjálvum at ov lítil kapasitetur er. Henda skipanin, sum er neyðug fyri uttanlandssambandið, ger so at onnur mugu koma í aðru røð, tað veri seg vinnulív og

at standa í hvønnfalli, eins og tá ið vit biðja ?góðan dag? (ikki »góður dagur!«). Í trimum teimum seinastu orðunum omanfyri hava vit dømi um, hvussu orð skifta kyn, tá ið leitað verður aftur til upprunaorðið [...] »at umhugsa seg«. Vilja vit halda okkum til áðurnevnda høvuðssjónarmið Hammershaimbs, hava vit alla orsøk til at halda eftir við tílíkum samansettum sagnorðum, ið hvussu er tá ið talan ikki er um nýggj [...] nýggj hugtøk í málinum (flutta merking). Tá ið samanum kemur, kann eingin ivi vera um, at vit í øllum góðum hava tikið fleiri orð og máliskur úr donskum enn nakra aðrastaðni ? og góðtikið tey, um bert tey

og på forhånd vide, at tingene er i orden«. Vit hava lært nógv av hesum, tað er heilt víst. Við hvørt ert tú noyddur at fara um mørk ? Hvat heldur tú um føroyska tónleikalívið eftir at hava verið úti í »stóru [...] eg ikki fekk tá og heldur ikki hevði havt fingið, um eg búði har uppi. So á hasum økinum havi eg ikki broytt hugsan, men tað er nógv, sum eg síggi øðrvísi upp á, tá eg nú komi heim. Taka vit føroysku pl [...] serliga høgt, og fólk hava góða tíð, sum kundi verið nýtt til at royna okkurt nýtt. Føroyar hava eisini eitt avmarkað áhoyraratal, og um tú vil nakað við tónleikinum, skalt tú eisini hava ein vilja til at koma

og på forhånd vide, at tingene er i orden«. Vit hava lært nógv av hesum, tað er heilt víst. Við hvørt ert tú noyddur at fara um mørk ? Hvat heldur tú um føroyska tónleikalívið eftir at hava verið úti í »stóru [...] eg ikki fekk tá og heldur ikki hevði havt fingið, um eg búði har uppi. So á hasum økinum havi eg ikki broytt hugsan, men tað er nógv, sum eg síggi øðrvísi upp á, tá eg nú komi heim. Taka vit føroysku pl [...] serliga høgt, og fólk hava góða tíð, sum kundi verið nýtt til at royna okkurt nýtt. Føroyar hava eisini eitt avmarkað áhoyraratal, og um tú vil nakað við tónleikinum, skalt tú eisini hava ein vilja til at koma

1981, í einum umhvørvi, har vit kundu fylgja við lívinum. Tað hvarv alt, tá vit fluttu. Eg saknaði tað nógv, men tað var eisii oalmindiliga pennandi at flyta niðan í eitt nýtt hús, sum var bygt til endamálið [...] týdning, men tá vit fóru niðan í 1981, segði Niels Juel, at nú høvdu vit ikki so nógv eftir har niðri, og hann nevndi teir Rubbek, Jóhann á Shell og Radio-Karl, sum allir vóru farnir. Eftir at hava arbeitt [...] hvssu neyvt samband vit hava havt við náttúruna. Eg haldi, at omma vandaði sær so nógv um málið og pápi við. Eg veit ikki, um míni fyrstu handrit í útvarpinum eru til enn. Tá noyddust vit at trilva okkum fram

vakurt,« segði hann. »Ja, tað hoyrdu vit,« siga tey stóru vineyguni. »Og vit huga eisini dagin; tað var júst tá, at vit vóru tjaldaprýdd. Ja, tað var tá.« Tað var tá, og nú er einki.« »Ikki er púra einki [...] farið ella deytt, men vit standa eftir, og vit verða standandi enn eina stund.« »Ja, tit standa enn,« siga vindeyguni, »vit minnast, tá ið tit vóru niðursett; tí vit eru so gomul, at vit ikki huga nakran aldur [...] siga trøini, »vit droyma um stórskógin og hoyra vindin suða millum greinarnar á teim túsundára gomlu trøunum, og vit minnast á ferðina higar. Vit leingjast, vit hava heimtrá. Her trívast vit ikki, stormurin

seinast hava vit verið í tveimum londum, nevniliga Thailandi og Malaysia. Vit hava ikki havt so góða tíð til tey londini, ið vit vildu ynskt, men vit ugga okkum við, at vit í hvussu so er hava sæð nøkur [...] okkum úr øllum endum og kantum. Vit skiltu ikki, hví hann slapp frá, men vit vóru glað fyri at hava roynt henda merkiliga sið. Aftaná fóru vit oman á strondina, har vit keyptu ein blómukrans við einum [...] men hesar sóu vit onki til. Vit høvdu frammanundan avgjørt, at vit tímdu ikki at brúka tíð uppá at fara til hesi ferðafólkastøð, tí vit vildu heldur síggja tey meira órørdu støðini. Vit fóru tó ein lítlan

at vit skulu seta orð á kor og umstøður, seta orð á tilveruna. Vit skulu siga okkara hjartans meining. Møguliga verður í so lítil dentur lagdur á hetta at spyrja seg sjálvan, hvat ein hevur at hava sína [...] r av næmingum og lærarum og partvís í kirkjuni, har kór og orkestur, mannað við næmingum, hava sett dám á. Tá skúlin var við Gøtugjógv, vóru gudstænasturnar í kirkjunum, sum eru í økinum, ið skúlin fær [...] ið vit prenta niðanfyri. Orðið á ranguni ? rangvørga orðið Oman úr teim høgu fjøllunum rennur áin. Viðhvørt tykist hon at vera sovnað, deyð burtur á síni endaleysu ferð. Aðrar løtur er øðrvísi, tá hon

beinanvegin: ? Tá vit høvdu fingið boðini settu vit okkum í sambandi við Vaktar og Bjargingartænastuna. Teir hava ábyrgdina av at leita fram við landinum, meðan vit hava ábyrgdina á landi. Vit settu okkum [...] fer at leita, tá tað veit soleiðis við. ? Tá hundarnir eru við, verður leitingin skipað øðrvísi, enn tá hundarnir ikki eru við. Um eingir hundar eru við, so ganga menninir í einari ketu. Tá hundarnir eru [...] spard, tá tað kundi endað heilt illa. Ein sólskynssøga Bløðini verða viðhvørt ákærd fyri at dáma best at gera burturúr, tá tíðindini eru døkk og syrgilig, meðan minni verður gjørt burturúr, tá tað gongst