Tórshavnar kommuna hevur samtykt at keypa nýggj talgild skelti til vegamóti Sjúrðargøta/Varðagøta. Ein bussur rendi á skeltið, sum stóð á húsinum, har Leirlist húsast, og skeltið brotnaði. Hetta slagið [...] stór í vavi, verður skrivað í gerðabókini hjá Tórshavnar býráð, sum skriva víðari: – Hesi mekanisku skelti eru viðbrekin, tá hugsað verður um okkara veðurlag, og vandi er eisini fyri, at stór akfør kunnu [...] væl og eigur at virka, so leingi Varðagøta er skúlavegur. – Í dag er møguligt at fáa talgild skelti, ið eru á stødd við vanlig ferðsluskelti, og hesi eru betur hóskandi at standa í hesum umhvørvinum

Kruse, borgarstjóri í Sunda kommunu greiðir frá, at tá fólk koma til Haldarsvíkar síggja tey á einum skelti, hvussu nógvir tøkir parkeringsbásar eru í Tjørnuvík – eins og í parkeringskjallaranum í SMS. – Tú

Dalur o.s.fr.). Í talumáli kunnu vit siga Havnin (bundið), men vit skriva Tórshavn (óbundið) á einum skelti. Vit kunnu neyvan taka eina bygd burturúr og lata hana vera bundna. Tí skriva vit Hellur, sjálvt [...] Bønum, á Sandinum, men í Bø, á Sandi o.s.fr. Bygdanøvn verða sjálvandi skrivað í hvørfalli á einum skelti, ikki hvørjumfalli: Argir, ikki Argjum, Strendur, ikki Strondum o.s.fr. Bygdirnar mugu tí eita: Skáli

eita í framtíðini. Tað, sum hevur fingið bikarið at flóta yvir, er at nýliga hevur Landsverk broytt skelti í bygdini, og hetta hevur fingið nakrar borgarar at klaga. Sannleikin er, at nú eitur bygdin ymiskt

mikrofon, og um eg møguliga kundi siga nøkur fá orð. Kári segði, at tað næsta, hann sá, var eitt stórt skelti í besta amerikanska stíli, sum var sett upp við Bakkavegin. - Her varð við stórum stavum greitt frá

afturat, at hondbóltsfeløgini uttan iva høvdu havt økta tímatalið fyri neyðini. Eitt nú sæst í dag skelti í Ítróttahøllini á Hálsi, har Hondbóltsfelagið Neistin frábiðjur sær fleiri børn í ávísum aldursbólkum

í L ella XL stødd. Her er so friðarligt sum náttúran loyvir. Umhvørvið er reint og pent, og eitt skelti boðar errið frá, at bygdin varð kosin best røkta bygd í 2001. Millum tey lokalu aðrastaðni í oynni

til at geva framsýningini ein náttúrukendan dám. Súkklan varð sett í vindeyga, og uppi yvir hanga skelti í ymsum litum, sum Anna hevur seymað úr silki og skipað, so litirnir geva røttu dýbdina og eina

skúlaferðsla er. Tað, sum hugsað verður um í hesum sambandi, er eitt nú, at ferðin verður minkað við, at skelti verða sett upp, og at ymsar forðingar verða lagdar á sjálva vegabreytina við tí fyri eyga at minka

ymiskt litt og blandað, og hetta vóru lutfalsliga stór høsnaregg. Við sær høvdu tey eitt heimagjørt skelti og ein dukkuvogn ella lítlan barnavogn, sum tey høvdu eggjapakkarnar liggjandi í. Á søluborðinum