hendur. Óreglulig sending Tað er alt ov ofta ólag á millumbylgjusendaranum hjá Útvarpinum, sigur Heðin Jørgensen, bestimaður á Venus. Hann sigur, at tað kemur alt ov ofta fyri, at óljóð ger, at illa ber til
Spurningurin um hvønn rætt Kringvarp Føroya skal hava á privata lýsingarmarknaðinum hevur ofta verið umrøddur. Tað er greitt at um KVF als ikki slapp at lýsa, so hevði hetta ikki bara verið
royndir við jøvnum millumbilum. - Hendingin sunnukvøldið prógvar í øllum førum, at tað ikki er nóg ofta. Tað er heldur ikki nokk bara at starta bilarnar og koyra ein túr við teimum. Øll útgerðin skal eisini
teir í dag fáa eina mikrofon og upptøkutól beint í høvdið, so skjótt dysturin er av. Og tá er sinnið ofta heitt. - Men fyri tað eigur hetta ikki at verða góðtikið. Tí hetta tænir ongan sum helst endamálið
veruliga eru rakt av ræðuleikum nú og í heimssøguni. Orðaskiftið í bløðunum Lesarabrøvini í bløðunum eru ofta á sama útspillingarstøði ? og hvussu skal tað verða, tá fólkavaldir og universitetslektarar ganga
Landgrunnin. Tá sjógvurin kólnar og tann fyrsti stormurin um heystið hevur blandað sjógvin, tá er ofta lítil og ongin munur í hitanum innan og uttan fyri Landgrunnin. Grundarlagið fyri lívi í sjónum G [...] kring Landgrunnin, og kunnu hesir tí føra reyðæti úr Bankarennuni. Men vit vita lítið um, hvussu ofta hesir meldrar koma, og hvussu nógvan sjógv teir føra. Ein annar møguleiki er rák inn á Landgrunnin
tað verið rættuliga spennandi, um Jón Rói Jacobsen hevði verið settur í fremstu ódn. Hann hevur so ofta í HB víst seg sum fínan álopsspælara. Men venjarin ger neyvan ta royndina, og vit skilja hann væl
Hann verður kortini fluttur í Vinnumálaráðið, og við hesum vónar Nyrup helst, at hann ikki verður so ofta í andgletti longur. Hann ber orð fyri at krevja alt tað inn í skatti, sum krevjast kann - og so eitt
teirra seriøsu og róligu viðmerkingum. Øðrvísi er við politikarunum. Fyri sjónvarpshyggjaran tykist tað ofta, sum eru hesir farnir í sjálvverju, longu áðrenn sendingin byrjar. Har aftrat hava summir serlig evnir
øgiliga væl við hvør øðrum og vita væl av, hvussu hvør annar handlar. Tann sama varhugan, sum vit ofta hava rundanum oljufeløgini, at tá tað snýr seg um oljuprísin, so er tað meir ella minni eitt forstáilsi
