juli, syftunsøkudag, sum er fyrsti fleygadagur hjá nólsoyingum. Hjá honum plagar ikki at standa á at fleyga 100 lundar, tá ið nøkulunda liggur fyri við byrðinum, men í summar er hann ongan dag komin til 100

á Viðareiði segði við Sosialin í gjár, at teir vóru farnir í Seyðtorvu sunnukvøldið og byrjaðu at fleyga mánamorgunin. Tá teir komu upp sunnukvøldið var lítið av fugli at síggja. Men mánamorgunin var aftur

har fong ella feigð, sum lagna og líkindi lógu. ? ? ? Her kom fiskur á land, og hiðan varð farið at fleyga niðan um burtkrógvað nev á streymmjúkum sjógvi á urðar ? grøtandi grønt var har grasið, og grótið

væntandi fór hetta at vera, til allir teir 4.000 lundarnir vóru seldir. Fleyga ikki Hóast tað av summum verður rópt lundaskipið, so fleyga teir á Mai tó ikki lundarnar sjálvir. Ístaðin verða teir keyptir frá

liggur á Bursatanga. Hetta eru lundar, sum Mai hevur keypt í Vestmannaoyggjunum, har teir eisini fleyga nógvan lunda. Lundin er royttur og frystur. Men teir hava eisini nakrar óroyttar lundar til tey,

Hetta er besta tíðin at fleyga lunda og kring alt landið eru stengurnar á lofti. Men tað er ymiskt, hvussu tað hevur hilnast. Í Sosialunum nú um dagarnar frættist, at tað hevði vignast avbera væl á Viðareiði [...] ílandsynningur ella útsynningur fyri at fáa lunda á suðursíðuni á oynni. Og tað er mest har teir fleyga, tí tað er høgligast við tað, at sessirnir eru beint við húsini. Sessirnar eystanfyri og norðanfyri

at fleyga eru nevniliga sunnan og landssynningur, meðan hann seinastu tíðina mest hevur verið høgur í ættini. Tá Sosialurin mikumorgunin tosaði til Viðareiðis var tað tó av bestu líkindum at fleyga.r,

fyri gonguferðum og bátsferðum. Farast kann á flot og í bjørgini við ferðafólki, kanska eisini at fleyga. Men hetta er nakað, sum bygdarfólkið fyrst má semjast um innanhýsis. Og at fáa skúvoyingar at semjast

við sær.  -Kanska havi eg verið eitt sindur skjøtisleysur. Havi torað væl at gingið. Eg elskaði at fleyga. Viski og svart ball Hóast heilsan er góð, er Jørmund eingin heilsuprofetur. Nei, hann fornoktar

tað er heilt nógvur kópur at síggja. Stakkar og helli eru hugtakandi. Vit rógva framvið monnum, sum fleyga lunda, og vit hitta menn, sum eru úti við snøri. ? Alt hetta gevur okkum eina greiða fatan av, at