pinnabreni, nú tú ringdi. Soleiðis geri eg hvønn einasta dag, so hetta er bara ein partur av tí at búgva her, sigur Johan í telefonini úr Fámará. Fjarskotin liggur matrikkul nummar 648a í Vági, ein fýra [...] sum hann tekur til: - Eg havi trods alt búð í Fámará í tvey ár, og tað mann nokk kvalifisera til at búgva í Fámará. Hann hevur sostatt fastan bústað í Suðuroy, soleiðis sum tann eina treytin í lýsingini leggur [...] aftur til Havnar. - Eg svaraði henni aftur: - Heim?! Jamen, eg haldi at eg eri heima! Her ynski eg at búgva. Hetta er simpelthen STAÐIÐ, greiðir Johan frá. - Eg havi aldrin fyrr følt meg á so rættari hill,

nógvir møguleikar lata seg upp fyri bæði núlivandi og okkara eftirkomarum. Nú verður gjørligt at búgva í Sandoynni og brúka teir lestrarmøguleikar, vinnumøguleikar og frítíðarmøguleikar, sum miðstaður

Míni egnu hús Pidi er føddur og uppvaksin í tí partinum av Rumenien, ið kallast Transylvanien. Har búgva foreldur hansara og ein systir. Hann hevur nú búð í Føroyum seinastu seks árini, og ætlar at verða

meining, at tað liggur í Føroyum, sigur Søren Christensen, ið gleðir seg til at koma til Føroyar at búgva. - Eg havi vinfólk her, og mær dámar væl náttúruna - mær hevur altíð dámt sera væl í Føroyum, og eg

meining, at tað liggur í Føroyum, sigur Søren Christensen, ið gleðir seg til at koma til Føroyar at búgva. - Eg havi vinfólk her, og mær dámar væl náttúruna - mær hevur altíð dámt sera væl í Føroyum, og eg

mær sjálvari: - Harragud, Rannvá. Hvat hava vit gjørt? Hvussu í víðu verð skulu vit kunnu liva og búgva í hesi lítlu kroysini? Ja, tá ivaðist eg eina lítla løtu. - Og veitst tú hvat, - eg svav ikki ta náttina

útsýni til kongshjúnini og fylgi, tá hesi vitjaðu í Klaksvík mikumorgunin. Beint omanfyri sambýlið búgva Nikolina og Torleif Justinussen, og eins og allir hinir grannarnir vóru tey eisini komin út á trappuna

foreldrini eru flutt uttanlands, deyð, eru bundin av rúsevnum ella kanska í fongsli. Nú kunnu tey búgva her við lívd í Vónarhúsinum, her meðan tey gera miðnámsskúla sín lidnan, og fara síðani út aftur í

sum býr har. Eg fall til í Fuglafirði, og seinni bygdu vit á Kambsdali. - Her er ógvuliga gott at búgva, og eg trívist væl. Vit liggja miðskeiðis í landinum, og mær nýtist sjáldan at fara í bát longur.

fór Leif Erik Niclasen niður at nema sær útbúgving í Danmark. Í 1987 flutti hann so til Havnar at búgva, har hann hevur havt gullsmiðjuna "Gullhornið" í nógv ár. Í Havn byrjaði hann skjótt at leggja merki