saman burtur úr: tey smáu hava helst ilt við at skilja ta landafrøðiliga, men tey kunnu læra at kenna fugl, fisk, hval og gróður á landi og í sjógvi. Størri børn kunnu umframt hetta læra seg oyggja- og bygdanøvn

hálvabstraktar myndir. Men hóast tú kanst samkenna onkra striku í myndunum við eina rók, eina strond, ein fugl ella okkurt tílíkt og hóast litirnir bera á okkara regnváta land, so tykist abstraktiónin rættiliga

eftir at hann sá hann gevast heilt við at skjóta fugl, ið annars var hansara stórsta ungdómsítriv, eftir at hann einaferð hevði funnið ein særdan fugl. »Kærleiki til allar livandi skapningar er menniskjans

hugdu vit, um nakar havhestur var, men tað var sum lundi á jólanátt. Vit sóu bara onkran hendinga fugl. Og so slett einki at tosa um. Leingi at vinna upp Eiðisflógva Framvegis rak norður, so ógvuliga seint

hugdu vit, um nakar havhestur var, men tað var sum lundi á jólanátt. Vit sóu bara onkran hendinga fugl. Og so slett einki at tosa um. Leingi at vinna upp Eiðisflógva Framvegis rak norður, so ógvuliga seint

Summi torga ikki roykin, onnur elska hann. Sjálvur svidnaroykurin er nøkulunda eins frá fugli til fugl, men tá ið fuglurin er í sínum fulla búna, luktar nátin burtur úr ? og hann luktar ikki væl, kunnu [...] døgurðafatinum, sum stendur á borðinum. Hetta kann tykjast undarligt hjá teimum, sum væl dáma henda fugl. Náti er ikki øðrvísi enn annar fuglur. Hann er bara nógv feitari enn eitt nú lomvigi og lundi, men [...] nógv longri tíð enn í Føroyum. Jens Kjeld-Jensen, ið man vera tann í Føroyum, sum veit eina mest um fugl og fuglalív, sigur, at nátin kom til Føroya í umleið 1830 og nøkulunda um somu tíð til Noregs. - Onkur

neyst og íløt. Hetta heystið verður tað, sum menn fara at minnast aftur á, sum eitt vánaligt heyst til fugl. Tað viðraði illa, og hjá teimum flestu kom lítið burtur úr. Nógvir strævnir dagar við lítlum og ongum

finnist harðliga at mongum. Hann hevur rættingar til nærum alt, frá viðurskiftum, ið snúgva seg um fugl, fisk, seyð, men serliga er áhugavert at lesa brotini, har hann finnist at, hvat Erslev hevur ført

verður rópt. Okkurt er galið við flognum. Eg veit, at tað nyttar ikki at øsa seg upp yvir ein skerdan fugl, sum í berari neyð roynir at fáa eitt sindur av uppdrift undir sínar skerdu veingir. Tí er gott at

verður rópt. Okkurt er galið við flognum Eg veit, at tað nyttar ikki at øsa seg upp yvir ein skerdan fugl, sum í berari neyð roynir at fáa eitt sindur av uppdrift undir sínar skerdu veingir. Tí er gott at