gjøgnumkoyring, sigur Elsa. - Nøkur gerast óð. Ein kona, sum skuldi vitja onkran her, gjørdist ordiliga óbehagilig og skeldaði bæði leingi og nógv, sigur Eyð. Trygdin skal haldast, og upplivdu genturnar eina stuttliga

broytt nógv. Tey hugsa ofta um støðuna. Og løtan rennur ofta fram fyri tey aftur. - Eg fái tað óbehagiligt, tá eg hugsi um hetta, sigur Essa rørdur. Tankarnir um einaferð at møta gerningsmanninum aftur

tað, sum er ringast, er at skera inn á bein og siga fólk úr starvi. Tað, haldi eg, er ótrúliga óbehagiligt, sigur Árni Gregersen. Hann dylur tó ikki fyri, at tað á ein hátt er ein lætti, at ein avgerð er

slíkum myndum, men eg kann ikki lata vera við at forbinda hana við eitt keðiligt og í mangar mátar óbehagiligt mál, nevniliga Skálafjarðartunnilin, har tað hava verið sera nógvar viðmerkingar. Og eg hugsaði

Tað var ikki behagiligt at fáa slíkt. Tá fólk skriva dulnevnt á netinum, so er tað sjálvandi óbehagiligt, men at fáa eitt bræv skrivað og sent heim, tað líkist svartasta ongum. Eg havi ongantíð dulnevnt [...] nátt sum dag, men tað ger hon ikki longur. Eg føli, at har eru fólk, sum eru heilt ólukksáliga óbehagilig. Fólk sum skriva og senda slíkt, tað eru persónar, sum hata meg inniliga. Ummælarayrkið hevur ongantíð

Elisabet Skaalum. - Eg var í undirklæðum og hevði allatíðina lakið um meg, so tað var ongantíð óbehagiligt upp nakran máta, greiddi Elisabet Skaalum frá. - Vinmenninir prika meg eitt sindur, so eg havi

umborð á einum fiskiskipi. Og so tekur hon tey keðiligastu tingini fram, eg føli tað sum eitt bæði óbehagiligt og keðiligt fornemmilsi, sigur Mortan Johannesen. Hann sigur, at hann hevur siglt síðani 1951,

stráluviðgerð, fimm dagar um vikuna í fýra vikur. Hetta var gjørt í juni og í juli og tað var ikki so óbehagiligt. Nakað av irritatión í húðini og so negativa ávirkan á langan, sum hevði við sær leyst lív. Bjarni

undir land. Umframt at hava stongina við, varð eisini roynt við snarum. Hetta vera eitt sindur óbehagiligt, tá gjálv var í sjónum, og tað var kalt. Tá gjørdi sjóverkurin seg eisini galdandi. Eisini slapst

vit eisini at liva við bumbuhóttanunum og tí, sum tað ber við sær. - Men tað kortini rættiliga óbehagiligt hjá teimum, sum er til staðar, har bumban brestur, legði hann speiskliga afturat. Hann heldur,