tó ikki eru ómøguligir. Sum til dømis at leiða vatn í rørum um fjørðin av Økrum. Anna Larsen leggur dent á, at her er einki gjørt kortini. Hvørki kanningar ella projektering. Men tekniskt er tað væl gjørligt
heldur hann tað vera í lagi, tí at øll upplýsing gagnar sjálvsagt málinum. Bjarni Djurholm leggur tó dent á, at hann enn ikki hevur sæð brævið, men at hann ætlar sær at lesa tað og fáa viðmerkingar frá teimum
fólkið og millum landsins læknar ein ráðandi positivur vilji til lógaruppskotið. Hann leggur kortini dent á, at granskarar framvegis vilja hava atgongd til íslendsk dáta í sama mun sum í dag. ? Bara tá tað
tí er tað umráðandi at fullveldisuppskotið verður viðgjørt, sigur Jenis av Rana, sum annars leggur dent á, at málið um at fáa formannin í uttanlandsnevndni frá, er sjálvstøðugt mál, sum einki hevur við
rnar til ein nýggj tinghús. Hann ætlar sær tó av Toftum til Havnar at hyggja. Sjálvur leggur hann dent á, at verandi tingsalur er onki at reypa av. ? Har er ongin atmosfera. Salurin er ov smalur. Verandi
ein sunnudag í sambandi við ymisk tiltøk. Hann sigur, at tað, sum Strandferðslan hevur lagt stóran dent á, er at útvega suðuroyingum eitt gott og álítandi skip, sum kann sigla í at kalla øllum veðri og
at løna dugnaligum og røskum handverkarum betri, enn teir eru løntir nú. Tó leggur Eyðfinn Petersen dent á, at talan má altíð verða um eina sámuliga minstuløn. ? Vit halda, at ístaðin fyri at trýsta minstulønina
enn fyri nøkrum øðrum. Ja, og er tað, sum í okkara føri, ítróttur, tíðindaflutningurin leggur størst dent á, ja, so er tað ítrótturin, sum flest fólk ganga upp í. Nú er tað ikki, tí eg (enn einaferð) ætli
í biografinum eisini leita sær ein túr inn í klubban at fáa sær eina kalda Tuborg. Men hann leggur dent á, at biografurin eisini hevði fingið pening, um klubbin ikki hevði Tuborg í kuldaskápinum. Á jøvnum
og at hann tí ikki fer undir byggingina á Boðaneshamri enn, vísir Jóannes Dalsgarð á. Hann leggur dent á, at tað ikki er Húsalánsgrunnurin, sum hevur trýst prísin upp. At Høgni Mikkelsen heldur tað vera