vaksin kvinna spurdi abba sín, um hann nakrantíð hevði sæð ommuna nakna. Hóvliga svarar hin gamli: Nei, eg havi ongantíð sæð, bara nortið. Og tað var tann beri broddur! Mótin er ikki bara uttan á klæðunum [...] eru mjúkar og femininar, og vildu vit gjarna hava tað, so høvdu vit fingu okkum eitt konu¬fólk. So nei, teir skulu ikki raka hárini av aðrastaðni á kroppinum. Hvussu við tær sjálvari? Tað er eitt sindur [...] ikki alt burtur – eg havi eina striku beint nú, men tað er rættiliga ymiskt. Viðhvørt hugsar mann: Nei, hetta riggar illa, so raki eg alt av. Eg haldi tó ikki, at tað er so feminint, um alt er burtur. Tá

túr í hagan, tí fyrsti dagur er nakað serligt. Tí eru menn ikki nøgdir við bert eina veðurforsøgn, nei, best man fara at vita hvat tað islendska veðurkortið á internetinum sigur um veðrið í Føroyum fyri

Eg syngi sjálvur. Sangirnir eru so mikið eg - at eg haldi ikki nakar annar sleppur at syngja teir, nei tvætl, ella? At syngja er eisini nýtt fyri meg. Tað var Kim Hansen, sum segði "Búi byrja at syngja"

m. Og hann viðgongur eisini, at hann onkuntíð hevur verið líka við at stegða sær sjálvum og sagt "nei, hetta kanst tú also ikki vera bekentur". - Hinvegin veit eg, at tað netupp er tá, eg skal siga tað

Kjalnesi við høsnarungum og øðrum matvørum. - Huff, gott nokk eri eg raskur, men máti skal vera við. Nei, mann kemur ikki sovandi gjøgnum lívið, sigur hann turrisliga áðrenn hann klamsar hurðina á postbilinum [...] Hallstein, um hann væntar at missa starvið, nú postverkið skal gerast tíðarhóskandi og burðardygt. - Nei, tíverri. Man skuldi verið postmaður í Klaksvík, so kundi mann søkt um krígspensión, mutlar hann fyri

fíggjarmálaráðharri og formaður Javnaðarfloksins, gevst hann ikki heilt í politikki beinanvegin. - Nei, tað er ikki farvæl beint nú, og eg hopi, at eg fái eina góða tíð í løgtinginum tað, ið eftir er av

Og ársfrágreiðingarnar frá landsstýrinum/ ríkisumboðnum í eins nógv ár: Er eingin dygd í teimum? Nei, tað sanna man vera, at tær mongu løgtingslógirnar ? kanska einar 80 í tali ? við ongum kunngerðum

tað gekk bara væl hjá tykkum í verjuni. Vóru ikki trupulleikar við at finna spælið saman aftur? - Nei, tað haldi eg ikki. Hjá mær sjálvum restar kanska nakað í konditiónini, áðrenn eg aftur eri ordiliga

hevði gloymt, hvussu strævið tað er at spæla landsdystir, segði hann, at tað hevði kortini ikki. - Nei. Tað var nú ikki tað, sum eg meinti við, men hitin var nógvur, og niðri á vøllinum var rættiliga kvælið

eldin, men hóast kjaftfiskin sunnudagin, so tóktist Mortan Hansen á ongan hátt at hava mist vónina. - Nei. Vit hava fimm dagar, og so mugu vit bara koyra á. Annað er ikki at gera, vóru seinastu orðini, sum