Tung vóru boðini tann 18. august, um at okkara kæri pápi var farin, eftir drúgva sjúkralegu. Sjálvt um vit vistu, at hann ynskti at koma heim til sín faðir, sum hann so trúliga hevði fylgt alt sítt lí

Saknið tungan harmin vekur at so dátt vit mistu teg, Harrin gevur, Harrin tekur, ei vit skilja Harrans veg; ei á foldum finnist tann, lívsinsgátu grunda kann; Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn

Saknið tungan harmin vekur at so dátt vit mistu teg, Harrin gevur, Harrin tekur, ei vit skilja Harrans veg; ei á foldum finnist tann, lívsinsgátu grunda kann; Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn

Nú er gott og væl ein mánaði farin, síðani tey óvæntaðu og syrgiligu boð komu tann 2. september at ein starvsfelagi gjøgnum nógv ár, Ólavur Nielsen, var farin, bert 40 ára gamal. Bert fáar dagar áðren

Johan var ein kendur og virdur persónur í kirkju, heimamissións og sjómansmissións samanhangi. Johan vaks upp í Rituvík, og fór sum flestu javnaldrar til skips. Við skipi undir Íslandi á ungum árum, v

Góða Sólgerð. Undarliga óveruligt kennist tað at tú ikki ert millum okkum longur! Tað verða skjótt 19 ár, síðani tú var sett sum leiðari á Umlættingarheiminum við V. U. Hammersheimbsgøtu og legði tú s

ár, tá vit fylgdu tær til tín seinasta hvíldarstað her á fold. Tungt er at siga her og skriva minningarorð um teg. Tað var ein stórur skelkur fyri okkum øll, tá vit hoyrdu, at tú so brádliga gjørdist

Finnur var sonur Eriku og Høgna í Syðrugøtu. Hevði tað gleði í eitt heilt ár at arbeiða sman við Høgna. Álitismaður, sum stóð fyri nógvum av tí laðingararbeiði, sum er gjørt í samband við landsvegin g

Finnur Lómstein er tann, ið hevur drúgvastu royndirnar í fyrisiting innan loftmiðlar í Føroyum. Hann byrjaði sum skrivstovumaður í útvarpinum 1. apríl 1963 og gjørdist seinni leiðari á fíggjar- og fyr

Tað er nú gott ár síðani hendan meiningsleysa vanlukka hendi í Klaksvík og Høgni, hóast alt var gjørt fyri at bjarga honum, ikki slapp livandi frá tí. Tá man hugsar um tað, virkar tað so óveruligt, næ