danska málaranum Michael Kvium (f.1955), tó at tær verri enn so eru so væl úr hondum greiddar, sum myndir Kviums. Í mun til teir ungu Kvium-hermararnar eru myndirnar hjá Halldis Olsen tíbetur bæði betri
báðar teldurnar situr hann og skrivar. Skrivstovan á stóra loftinum er prýdd við gomlum minnum, har myndir av familju taka nógv pláss á veggjunum, oman fyri fyltu bókahillarnar. Myndirnar vísa millum annað
Koreanarar hámeta vakurleika, so hetta var tað fittasta tey kundu siga. Eisini vildu øll sleppa at taka myndir av mær saman við teimum, so eg havi ongantíð verið við á so nógvum myndum fyrr, greiðir hon frá.
skaldskapi fer jú fyri skeyti, um onki pláss longur er eftir hjá lesaranum at gera sær sínar egnum myndir og tankar, sigur Sólrún Michelsen, sum sjálv heldur tað vera munandi meir spennandi, tá ein ritøvundi
stendur: ”Køkurin. Heimsins nalvi” (s.32). Summar av hesum lýsingum minna ikki sørt um samsvarandi myndir í skaldsøguni Lívsins summar eftir Oddvør Johansen, men eru um somu tíð fullkomiliga Sólrunsa egnu
til Scillyoyggjarnar, tá føroyingar rógva har. Lættast er at gera eina roynd at greiða frá, vísa myndir, um ein hevur nakarar, og annars staðfesta gomlu orðini um, at til tíðir orð eru fátøk. Ein gig hevur
tíðina kemur kameramaðurin til arbeiðis. ? Ein stórur partur av arbeiðinum er eisini at fáa orð og myndir at passa saman, tí sjálvur tíðindastubbin varar aloftast ikki meira enn nakrar heilt fáar minuttir
tíðina kemur kameramaðurin til arbeiðis. ? Ein stórur partur av arbeiðinum er eisini at fáa orð og myndir at passa saman, tí sjálvur tíðindastubbin varar aloftast ikki meira enn nakrar heilt fáar minuttir
sett inn ístaðin. Sjálvt myndirnar vóru øðrvísi, millum annað var tað í tí sendingini, at skeivar myndir vóru fyri fyrstu ferð at síggja. Nýggj hugskot verða ongantíð skapt av bert at ganga kendar gøtur
hjá bólkum við serligum húðaliti, etnisiteti ella livihátti, og sum fremja óhepnar og negativar myndir av hesum bólkum, stereotypir. Granskarin eigur ikki at misnýta tað álit og privilegium, ið latið