tørvar hjálp á annan hátt, sigur aðalskrivarin. Eisini er ætlanin, at býta út seðlar við ávaringum um vandan við nýtslu av rúsandi evnum og at leggja seðlar undir viskarar á bilum, sum ávarar tey ungu um at

slagi í landinum. Ígjøgnum býin skulu sjey slík steðgipláss gerast. Hesi plássini minka munandi um vandan fyri ferðsluóhappi afturímóti, har bussurin skal skifta koyribreyt, hvørja ferð, hann steðgar. Samstundis

sera væl nøgd. Menninir virkaðu seriøsir, og yvirseldu ikki boðskapin, eins og teir ikki undirmettu vandan, var metingin. Onkur vísti tó á, at einki kom fram um stovningarprovisión við upptøku av láni, og

hugsað seinni, at eg var stakur tá, og teir hava ikki vilja havt familjumenn niður við vegna tann vandan sum var. Annars var fólkið nógv skift, eisini fyri at kunna hjálpa flest møguligum at fáa eina inntøku

um at koyra spakuligari, tá tey eru nóg langt frammanfyri avbjóðandi lið, hetta fyri at minka um vandan fyri tøkniligum ella øðrum trupulleikum. Tað er somuleiðis vanlig mannagongd og sum heild skilagott

Altjóða roykfríur dagur. Snús luktar illa: Snús ger skaða á tenn og tannkjøt og kann í longdini økja um vandan fyri krabbameini, sukursjúku og ov høgum blóðtrýsti. Í Svøríki økist nýtslan av snúsi millum gentur [...] øllum hjartakarsýsteminum veksur. Barnakonur eiga at umganga nikotin fult og heilt. Snúsing kann økja vandan, so at barnið verður føtt ov tíðliga, og at mamman fær ov høgt blóðtrýst. Tenn og tannkjøt verður

kundu verið fyribyrgdir, og sum, umframt at dálka umhvørvi og vera kostnaðarmiklir, eisini økja um vandan, sigur Ali Celebi.

hendan dagin - Vit hava eisini til uppgávu at gera tilráðingar og taka neyðug stig til at minka um vandan fyri, at tílíkar vanlukkur henda aftur. Tað sigur Óli Hans Hammer, stjóri á Skipaeftirlitinum, sum

Vanlukka - Vit hava eisini til uppgávu at gera tilráðingar og taka neyðug stig til at minka um vandan fyri, at tílíkar vanlukkur henda aftur. Tað sigur Óla Hans Hammer, stjóri á Skipaeftirlitinum, sum

sagt í einhvørji samrøðu. Og tað er rætt. Men tó tosaði eg regluliga við hann um støðuna – eisini um vandan fyri at málini blivu tvinnað saman. Ongantíð lá annað á ljóði, enn at samgongupartarnir máttu sannførast