tað øðrvísi. nú snýr tað seg ikki um einstaklingar og um, hvussu eitt einstakt fólk verður loyst úr neyð og trældómi. Her er talan um alla mannaættina, um frelsaran sjálvan, um boðan, føðing, lív, deyða

at minna á, at tað ikki ber til at vinna fram á leið uttan stríð, sveitta og tár. Og somuleiðis er neyð­ugt at minna á, at uttan mun til, hvussu óð ella ónøgd vit eru, so er einki frægari alterna­tiv í

dirgentpinninum fær ta vinstrahallu andstøðuna og Kringvarpið at marshera í takt er forkastiligt. Á tann neyð, sum kom á KvF, tá tit noyddust at kunngera, at føroyingar eru mest nøgda fólk her á leið. Tit tráspyrja

dirgentpinninum fær ta vinstrahallu andstøðuna og Kringvarpið at marshera í takt er forkastiligt. Á tann neyð, sum kom á KvF, tá tit noyddust at kunngera, at føroyingar eru mest nøgda fólk her á leið. Tit tráspyrja

ynskiligt, tí hetta fer at ávirka viðskiftafólkini á Almannastovuni tann negativa vegin, sum longu eru í neyð av einum ella øðrum slagi og hava tørv á skjótari, góðari, virðiligari og fyrisitingarligari rættari

hann byrjaði at skriva yrkingar longu sum smádrongur. - Eg byrjaði at skriva løg sjálvur mest sum av neyð - tað var eg noyddur til, fyri at sleppa at syngja og spæla orðini, eg hevði yrkt. So eg lærdi meg

dagarnar hevur alarmsentralurin havt úr at gera við at taka telefonina - uttan at nakar hevur verið í neyð. Onkur hevur nevniliga bara ringt og ringt og ringt fyri at spæla hund við tey á alarmsentralinum [...] uppkall ikki sleppur ígjøgnum. – Tað kann jú fáa stórar avleiðingar fyri onkran, sum veruliga er í neyð. Tí tá tað verður ringt so ofta, kunnu onnur vanlig uppkall drukna í hesum. Tað er tað, vit ræðast

kappingini. Løgreglan er samd í, at tað hevur gingið upp á stás. Onkur hevur ringt á støðina at kæra sína neyð um, at tey ikki eru sloppin, har tey ætlaðu sær í bili. - Men tað er bara onkur einstakur, sum hevur [...] rennarum í vanda. Annars hevur Bussleiðin koyrt tríggjar ferðir um tíman, so tað hevur ikki verið nøkur neyð, sigur løgreglan.

slett ikki náttúligt virksemi fyri fólkið í Singapore, men tey vóru noydd at ganga nýggjar leiðir, neyð lærir nakna kvinnu at spinna. Hvussu bar alt hetta til. Lee Kuan Yew og hansara menn hugsaðu ongantíð

Skálatrøð, fyrrenn eitt parkeringshús, við nógvum parkeringsplássum, er bygt fyrst. Tað er so stór neyð á parkeringsplássum, at vit tola ikki at missa eitt tað einasta parkeringspláss - heldur ikki í eini