Síðani 2010 hevur eftirlitið kannað 60 bankar, og 40 teirra fingu eina viðmerking, tí teir yvirmettu egna megi og høvdu sett ov lítið av ímóti tapi, skrivar Politiken.

tann fakliga kapitalin í landinum og ikki einans hugsa um at vinna mest møguligan pening til sítt egna virksemi, tí tað kemur so ikki løntakararnum til góðar. Tað er alsamt vorðið dýrari at brúka tænasturnar

verða keyptar av altjóða fíggjarfyritøkum, ið fáa vinningin hvørja ferð vit skulu brúka av okkara egna peningi. Tí ber væl til hjá Løgtinginum at samtykkja, at peningaskipanirnar koma aftur til Føroya

limirnar í Fíggingargrunnin, so verður talan um politiskt val, men umvit fara at brúka grunnin til at egna fyri ávísar floksfelagaðar, vænti eg ikki. Fyrst og fremst fara vit at velja kvalifiserað fólk, sum

felag. ? Teimum nýtist ikki at óttast fyri, at vit brúka teir upplýsingar, vit fáa frá teimum í okkara egna felagið. Jørn Astrup Hansen samanber annars bankaarbeiðið við arbeiðið hjá einum katólskum presti

póllendingur og ein brasiliumaður. Bert Sudan, Angola, Egyptaland og Zambia høvdu venjarar úr sínum egna landi. Hinir 12 luttakarnir høvdu útlendskar venjarar. Í so máta var sigurin hjá Egyptalandi óivað

Føroyar eru so lítlar, men her hendir ein rúgva, so vit mugu ansa eftir ikki at undirvurdera okkara egna land. So hóast eg royni at satsa uttanlands, so vil eg eisini altíð geva alt her heima. Og vit kunnu

síðani, sigur Sædis. Kritikarin Áhugin hjá Sædis fyri tónleiki avmarkar seg ikki bara til hennara egna ungdóm. Hon fylgir sera væl við, serliga í tónleikinum, sum upptekur tey ungu beint nú, og hon er

fólki. Fyri at finna lukkuna snýr tað seg fyrst og fremst um at finna sín egna formil fyri lukku. Ein og hvør kann finna sín egna veg til lukku her í lívinum, men nýggj gransking vísir m.a. at samvera við

lutfalsliga javnt. Nú hugsar tú kanska, ánei, hon vil hava meg at velja seg, tí hon kvinna. Hon eltir sítt egna deiggj. Jú, eg eri kvinna. Men, nei, eg haldi ikki at nakar veljari skal velja nakran – hvørki mann