av skúladegnum, og eg minnist meg ikki at hava sæð eina garðvakt úti í fríkorterunum. Tað var "fri leg", sum man sigur. Í praksis Darwin’sa junglulóg, "Survival of the fittest." Men hóast lærarnir vóru

hann fór at eldast, kom hann aftur til Føroya og hevði ætlað at byggja sær hús í Havn. Hann var eitt legg burtur aftur, men samb. dagbókini hjá Petur Alberg kemur hann aftur til Føroyar við Ceres tann 14

kanst hugsa tær, ein skygging, sum Pól F. eisin hevði tikið til sín. Og løtan, hin signaða ríka, Tíðin legg tínar veingir á kvirru ástheitu nátt saman, bert hesa stund, á lat meg í kossinum doyggja, meðan eg

B.á V. Smith/Regin Guttesen - Hvør er tað, sum har kemur, Oskar Hermansson/Christian Wahl - Kom, legg títt høvur, Simme - Myrkna gluggar, kemur nátt, Frits Johannesen - Tú bar mær tað sól (Barnið), Sigmund

Honum til! Og vilsta sál, til reiðar ver, brátt dagurin at enda er. Kom hvør ein sál, ið ófrelst er, legg byrðina við krossin her, og tak mót Jesusi í dag, tí aldri tú vilt angra tað.

eitt sindur og tók broddin úr einum annars frálíkt sungnum, kenslubornum sangi. Eftir eitt drúgvt legg úti í heimi, hoyrdu vit aftur vælkendar tónar. Fyrst var tað tað nú næstan kravda Kingoískotið til

ein viðmerking til seg sjálva sum framsýning og til sítt egna endamál: Gev teimum ungu møguleikan, legg teimum lag á um neyðugt, men slepp teimum so aftur. Tí tey duga sjálv. Hvar er veruleikin? Eitt hjáárin

40 ár síð­ani vit byrjaðu, og tað hevur gin­g­ið ómetaliga skjótt við men­n­ingini av fyritøkuni, legg­ur hann afturat. Fyritøkan er enn í dag ein fam­i­liu­fyritøka, tí umframt Tho­mas, sum er stjóri

Slepp undan beinleiðis at nema við fuglin. Nýt eingangshandskar (møguliga fyriklæði/arbeiðsklæði) og legg fuglin í ein plastposa (sum tá ið tikið verður upp eftir hundi). Bind um posan og koyr hann í skrell

n byrjar spakuliga at breiða seg um alt húsið, meðan vit ganga unt og hyggja. Vit gera eitt lítið legg inn aftur í køkin har genturnar framvegis standa og gera mat. Vit takka fyri okkum og leita okkum