sum vanliga spæla á bakplássunum, og tá so nógvir týðandi leikarar eru burturi, so má tað blíva tungt. Fyrsta floks hugburð At alt hetta so kortini spældi so hampuliga væl av, heldur Lars einans vera
Mamma hansara, Mathea, var úr Garðinum. Tíggju børn vóru í giftuni, so ivaleyst hevur húsið verið tungt. Janus var tann fimti av systkjunum, men sum elsti sonur festi hann garðin. Hann bleiv bóndi, var
skuldi verið, um hetta ikki eisini rakti Føroyar. Alivinnan er í trupulleikum, rækjuflotin koyrir tungt og kostnaðurin av at umsita hettar landið er ov høgur. Óansæð hvussu leikur fer, so eru nýggjar vinnur
skuldi verið, um hetta ikki eisini rakti Føroyar. Alivinnan er í trupulleikum, rækjuflotin koyrir tungt og kostnaðurin av at umsita hettar landið er ov høgur. Óansæð hvussu leikur fer, so eru nýggjar vinnur
frá øðrum londum. Hví leggja sera tung og kostnaðarmikil øki út á kommunirnar ? Hví gera tað? Vit borgarar sakna eina upplýsandi og sigandi grundgeving fyri, hví ávís tung, búarskaparlig øki skulu leggjast
hugnalig tiltøk vórðu hildin - okkara føroyska dansi at frama, men sum árini gingu, so var tað sera tungt at umsita eini hús, limirnir gjørdist eldri, og torført var at fáa yngri kreftir at taka við. Nevndin
løtuna, tá hann varnaðist, at Sjóborgin var horvin. Gott eg hevði børnini Hóast tað kann tykjast tungt at standa eftir við trimum smábørnum, tá ein missir mann, pápa og beiggja sama dag, so metir Sóleyg [...] enn eitt vist, sigur Sóleyg á Fríðriksmørk. 1. november serligur At brádliga missa ein kæra er ein tung byrða fyri øll, men í førinum hjá Sóleyg á Fríðriksmørk, so misti hon ikki bara trý av teimum nærmastu
í Føroyum. Onkur fullur maður hevur onkuntíð rópt okkurt eftir mær, men tað havi eg ikki tikið so tungt. Tað stuttliga er, at eg havi ongantíð upplivað at nakar føroyingur hevur nakrantíð rópt bøssi eftir
og lívsgóðskuna hjá okkum øllum, tá avtornar. Hesi øki ella viðurskifti , ið javnan verða lýst sum “tung”, “strævin” og “dýr” eru serliga: - Eldraøkið , har stórur tørvur er á nýhugsan og smidligari loysnum
ímillum í okkum í nógv, nógv ár afturat. Góða Unn!! eg fari at sakna teg ómetaliga nógv, og tað verður tungt at liva víðari í komandi tíðum, men eg troysti meg við øllum teimum góðu og ríku minnunum, eg havi