maður. Tá man kom at vitja, og eg og fastur flentu eftir onkrum stuttligum, og vit so nøkunlunda vóru lidnar at tosa um tað skemtiliga, kom altíð ein viðmerking frá Jonhardi, sum var stuttligur, men kundi [...] havt tað so lætt, men at hjálpa øðrum gloymir tú ongantíð. Fastur, eg vóni, at Harrin styrkir teg, børnini, svigarbørnini, ommubørnini og langommusonin ígjøgnum hetta. Eg veit, at tað er ikki lætt hjá tær

hol. Jú, vit vóru bara væl fyri, og høvdu øll nýmótans tátíðar amboð. Var okkurt at forvinna í aðrar mátar, so sum fiskaarbeiði ella annað, lógu vit altíð framvið, børn sum vaksin. So vit vóru ómetaliga væl [...] tann seinasta, Vágbingur, fram til umleið 1964. Um hesar trolarar kann sigast, at teir vóru eitt nýbrot. Men hesi vóru eisini orsøkin til, at tað ikki gekk so væl. Teir høvdu elektrisk spøl, sum ikki riggaðu [...] kallaður sterki Jakku, og hetta var ikki av ongum. Tað eru nógvar frásagnir um hansara styrki Tey vóru níggju systkin, sjey brøður og tvær systrar. John var tann fimti í røðini. Av hesum sjey brøðrum gjørdust

sjúkr­a­røkt­ar­frøð­ing­ur á Psyki­atri­ska deplinum í fleiri ára­tíggju á ymiskum deild­um. Vit, sum vóru so hepp­in at starvast sam­an við tær í nógv ár á Am­bu­lant­ari deild, P50, og í Økispsykiatriini [...] og takksom fyri. Samstundis, sum ar­beið­ið fylti nógv í tínum lívi, var tað tíni kæru, sum altíð vóru fremst í huga­num. Tín kærleiki til fam­ilj­una var eyðsýndur. Tú vart so ómetaliga góð við mann­in [...] eydnurík, at tær unt­ist at blíva omma. Áðr­enn tú fórt, vart tú vit­andi um, at enn tvær sól­strál­ur vóru á veg, og nú eru ommu­døt­ur­nar tríggj­ar í tali við Binu og Ing­­unn, sum báðar eru upp­kall­að­ar

hava kent Hilmar abban í Dali, sum vit róptu hann. Hóast stórur aldursmunur var okkara millum, so vóru vit vinfólk og tað eri eg glað fyri. Tú vart eitt so gott fólk, blíður og fryntligur at koma inn á [...] mær sita á tínum fasta plássi við endan á bonkinum. Góða Vilhelmina, ikki minst tær fyri at takka vóru tær hugnaligastu løturnar. Bara vit trý. Nevndi einaferð fyri tær niðri í neystinum, har tú smíðaði [...] kundi liggja heima tína síðstu tíð, saman við øllum tínum kæru rundan um teg. Góða Vilhelmina og børnini, sorgin og saknurin verður stórur hjá tykkum, men øll tey ríku minnini goyma vit í hjørtum okkara

skipari og Tummas stýrimaður henda túrin, hinir beiggjarnir, sum vóru við vóru Torbjørn, Ragnar og Hanus, jú, allir fimm beiggjarnir vóru við tá forlisið hendi. Eg havi sæð í onkrum blað, at teir góðu Harranum [...] Geilamonnunum hava verið framúr. Heðin giftist til skopunar við Tórfríð Hentze, saman fingu tey børnini Súsannu, Mads og Herfríð Sum ungur fór Heðin til skips, sum aðrir ungir menn. Sjálvur dámdi honum

Tung vóru tíðindi, sum frætt­ust týsmorgunin 20. au­­gust, um at lívstráðurin hjá Henningi var slitin, alt ov tíð­liga. Henning var bert 57 ára gamal, og hevði lívs­mót og stórar ætlanir fyri framm­an [...] familjuni og nærum 300 gestum í bygdahúsinum á Strondum. Ein fantastiskur dagur, sum Henning og familj­an vóru sera glað fyri. Henning kom sum eitt frískt lot inn í okkara lítla bygdasamfelag, tá ið hann og Sólvá [...] familj­ur, við nógvum børnum, fyltu gerandisdagin við lívi og gleði, og har komu Henning og Sólvá, og børnini, Olaf, Paula og Ragna at vera ein partur av einum sera góðum grannalagi, við samanhaldi og felagskenslu

ein fragd fyri eyga og oyru, tá børnini – saman við øðrum liðfeløgum – bóru steyp og heiður til Vág. Hon góðskaði tíðina, fólki og umhvørvið. Hon fann gleði í teim sum vóru um hana, børn, svigar­børn, ommu­børn [...] Augistinussen (f: 28-08-1920, d: 02-05-1982), eisini nevndur “Lýtli Pallin”. Hanna og Pallin fingu børnini Jonhild (gift Jens Kjærbo, f: 28-08-1942, d: 10-02-2001), Helenu (gift Brynjálvur Dahl), Páll (giftur

hugsa um teg Páll, børnini við familju, tí Hanna fylti so nógv í tykkara lívi. So tómrúmið hjá tær og tínum, ja tað finnast ikki orð fyri tí. Tit vóru so sera góð, at har sum annað var, vóru bæði. Ja, eitt [...] Deyðin er ikki tað seinasta, eg eri bara farin um sýnuna. Eg eri eg, og tú ert tú. Tað sum vit áður vóru fyri hvør øðrum, tað eru vit enn. Nevn meg at navni, nýt mítt yndisnavn, práta við meg um leyst og [...] fast, sum vit altíð gjørdu. Lat røddina vera hina somu, hóast sorg og sakn. Flenn soleiðis sum vit vóru von at flenna saman at onkrum skemtiligum. Hugna tær, brosa, hugsa um meg, bið fyri mær. Lat navn

Tað vóru ikki so nógvir møguleikar hjá ungfólki í Føroyum tá, so tey fóru niður undan krígnum. Tá ið kríggið kom, slapst ikki heim aftur til Føroya, so tey giftust fyrst í 40-unum og fingu børnini: Jákup [...] Gunnar, hava sungið í føroyskum kóri í Keypmannahavn. Gunnar var næstelstur, og vit vóru javnaldrar og systkinabørn. Tað vóru ikki góðar umstøður í Føroyum í 50-unum, tí minnist eg enn, hvussu væl tað kom við [...] Gunnar var bæði dani og gøtumaður. Bæði foreldrini vóru úr Gøtu. Pápi Gunnar var Albert Jacobsen, sonur Elspu Sofíu og Óla Jákup í Tjørnustovu í Norðragøtu. Albert misti mammuna, tá ið hann var nýføðingur

og leingi. Alt vóru ikki reyðar rósur, nei, tí nú knappliga høvdu nøkur funnið útav, at tað var ikki gott fyri børn at fara heimaní frá. Eingin hevði gjørt vart við hetta tá børnini vóru send til Danmarkar [...] sent 5 av teirra børnum, sum vóru deyv til Danmarkar. Jú, endin verður, at skúli fyri hoyri- og talibrekað verður settur á stovn, í oktober 1962. Áðrenn Ditlev kom til Føroya vóru flest brekað ? deyv ? blind [...] Reykjavík. Mamman gav ikki upp, men fór til Havnar ar arbeiða soleiðis, at hon kundi breyðføða seg og børnini bæði. Ditlev for á læraraskúlan og fekk prógv í 1946. Fyrstu árini var hann lærari í Leirvík. Har