var ongantíð, at fundurin skuldi ganga, sum hann gekk. Tey søgdu eisini, at tey fegin vildu slætta sjógvin aftur og royna at fáa betri samstarv við skúlarnar kring landið. Hendan umberingin er síðani kunngjørd

minka burtur í einki. Russisku vísindafólkini vísa á, at tá ísurin bráðnar, kemur meiri feskvatn í sjógvin, og tað fer at hava við sær, at vit fáa meiri ís. Russisk vísindafólk haloda framvegis til á ísinum

Tórshavnar Manskóri at syngja nakrar sangir eftir skaldið. Hanus Kamban fer at hugleiða um Hans Andrias, sjógvin og barnið. Framløgan endar við felagssangi.

um matgerð og mentan av fjalli í fles, um sólargang, skiftandi lýsi, um steinbít, ið svimur um sjógvin við gron, um flundruna feitu ? ei gloymd veri hon ? um hákelling, laks og um hýsu. Her andar eitt

og hann arbeiddi í nøkur ár hjá Tofta Karl og Dia í Kunoy. Men hugurin hjá Hans Vilhelm stóð til sjógvin. Hann fór til skips, og størsta partin av sínum arbeiðslívi hevur hann siglt við langfaratrolarum

mánaðir heima, hóast feriutíðin tey fyrru árini ikki var so long, sum arbeiðstíðin var. Hugurin til sjógvin kom eisini til sjóndar, tá ið hann var heima. Hann hevði ikki leingi havt fast undir fótum, tá ið

soleiðis í eini samrøðu við Sosialin fyri nøkrum árum síðani: - Í Hirtshals er skjótt at ganga oman til sjógvin, oman á bakkan. Føroyar eru í sjónum, og fjøllini búgva her. Fyri mær er Hirtshals mest at líkna

sluppini Fagranes og við íslendskum trolara árini 1955-57. Hansara hugur stóð meira til bókina enn til sjógvin og hann fór tí á premininerskúla í Havn. Tók preliminerprógv í 1959 og nýmálsligt studentsprógv í

mong ár. Túsundtals føroyingar og mangar eru familjurnar, sum gjøgnum tiðna hava sett sítt álit á sjógvin. Nú tíðirnar versna hevði tað einasta rættað verið, at ment útbúgvingarnar á Vinnuháskúlanum, ikki

fyrireikingarnar gjørdar. Onkur annar hevði kanska bíðað í nakrar mánaðir aftrat til meiri hiti kom í sjógvin. Men Bjarni legði líka í tað: - Eg havi vant til tað nú, og nú skal tað altso verða! Hetta var kortini