báðar partar linkaði ikki av hesi grund, men helt fram við óminkaðum beiskleika. Serliga eitt mál fekk eld í sinnini, kanska tí tað hevði so stóran mentanarpolitiskan týdning. Spurningurin var hesin: hvør skuldi
fremst í hyggju at blíva afturvaldir. Eingin ivi eru um, at klaksvíkingar fylkjast um ein ungan eldhugaðan borgarstjóra, sum býður seg fram sum ein annar Heðin Mortensen at átaka sær allar hugsandi
álvara. Tey vaksnu eru ikki nóg góðar fyrimyndir. Lærarar eru ikki nóg góðar fyrimyndir, og foreldur eru ikki nóg góðar fyrimyndir. Bara tað at vit hava sæð heilsumálaráðharrar standa uttan [...] fara at roykja. At slíkur hugburður er galdandi millum ung í 21. øld, tað er tekin líkasælu hjá foreldrum – sum á onkran hátt fær okkum at hugsa um vanrøkt, tí tilvitað foreldur kunnu ikki góðtaka, at
samtykkja. Onkur í systeminum eigur at kunna stinga fingurin í jørðina – og finna eina loysn, so eldhugaðir kokkar í hesum førum kunnu royna síni kysntur – og soleiðis menna føroyska ferðavinnu
avbjóðingin er stór. Eik Banki skal nú fóta sær sum ein føroyskur banki í Føroyum. Brent barn ræðist eld –?og nýggju eigararnir tykjast ongan áhuga hava í at hugsa um at stovna deildir uttanlands. Ofta
umheiminum. Og ikki bert har USA hevur peningalig áhugamál. Hin vandin, sum lúrir og sum kann seta eld í, er valið av nýggjum forsætisráðharra í Ísrael. Nú kann tað tykjast okkum í Føroyum óviðkomandi,
tikin. Vit kunnu altíð skylda upp á skúlan ella laggja lærarar undir at vera vánaligar. Men foreldur mugu eisini taka í egnan barm. Tí tað krevur nógv av einum heimi, at børnini fáa tað burtur [...] fer bara til at fáa arbeiðsfrið. So ja, mentamálaráðharrin skal taka seg saman. Men tað skulu foreldur so sanniliga eisini, soleiðis at børnini koma væl fyrireikað í skúla. Føroyska samfelagið kann
bestemt ikki starvsfólkini hjá Atlantsflog, sum ræðast kapping. Eitt hvørt virki við dugnaligum og eldhugaðum starvsfólkum elskar kapping. Men tann, sum ikki elskar kapping – tann, sum ræðist
kann. Hetta er ein stórur trupulleiki, sum foreldur eiga sín stóra lut í. Og tað at lesiførleikin er so vánaligur, tað er ein trupulleiki sum øll foreldur kunnu gera nakað við. Her nevndi Helena Dam [...] Dam á Neystabø tankan um at gera ein sáttmála við foreldur at børnum í fyrsta og øðrum flokki um at lesa við teimum í 20-30 minuttir um dagin. Hetta er eitt sera áhugavert hugskot, og her áttu
Sera áhugavert hevur verið at fylgt orksetrinum hesa fjórðingsøldina, hvussu eldsálir hava megnað tað, sum átti at verið ógjørligt í einum so lítlum samfelag, at stápla eitt symfoni
