man havt gott grundarlag fyri at lækkað ALS-gjaldið. Verði eg valdur á Føroya Løgting 8. desember, fari eg at arbeiða fyri, at barsilsskipanin verður broytt og tillagað soleiðis, at hon hjálpir enn fleiri
álvarsmál, so missurin av føroyingum við hægri útbúgvingum ikki verður ov stórur (brain-drain). Áðrenn eg fari at gera viðmerkingar til aftursvarið frá KVF til mína fyrru grein, vil eg siga, at tað hevur verið
av sínum eintingum hevði tikið eina sølu av grundstykkjum hjá Tórshavnar kommunu upp til viðgerðar. Fari ikki at gita um, hví kommunan hevur lækkað kostnaðin, men somikið vita tey flestu, at hetta yvirhøvur
hvønn einasta dag, sjálvt um tað frystir og hvítir í fjøllunum. Jens er sera knáur fýrs-aringur, og eg fari við hesum fáu reglum at takka honum fyri hjálpsemi, hollan vinskap og fagna honum á tí stóra degnum
at eg fór at liva so væl, nú eg eri 72. Tað er løgið, tí nú veit eg heldur ikki, hvussu leingi eg fari at arbeiða afturat. Eg havi nakrar vaktir í november mánaði, meira veit eg ikki. Eg livi væl í dag
Tað var ein deiligur bátur, men hann havi eg ikki longur. Men eg havi tó ikki heilt slept sjónum. Nú fari eg á flot onkran góðan dag, tá ið eg orki saman við onkrum, sum til dømis Dánjal Norðberg, Hákun [...] hann gjørdist sera sjúkur, hann doyði bert 60 ára gamal í 2003. Gimme – sjógvurin var hansara lív Eg fari at siga eitt sindur um beiggja mín Arngrim, vanliga kallaður Gimme, sum var eitt ár eldri enn eg. [...] báðar, at vit stórt onga krónu hava forvunnið við arbeiði á landi. Jens Reinert var framburðsmaður Eg fari at greiða eitt sindur frá nøkrum av systkjunum hjá pápa mínum. Jens hevur longu verið umrøddur í samband
mintist tosk. Tá segði Kristoffur: “Eg eigi eitt sindur av línu og fari beinan vegin at seta hana í stand, so fara vit til útróðrar.” Eg fari so við. Tað varð nógv hýsa at fáa, og hon kom at standa víða hvar [...] størri trolaran Norðbúgvan. Eg hugsaði bert um at sleppa við einum av hesum trolarum. Ein dagin í 1939 fari eg oman á kajuna. Tá møti eg sýslumannin Gunnar Dahl Olsen. Hann var ein so rættskaffin og hjartagóður [...] inir vóru Leif Waagstein, Niels Mortensen og Christian Holm Jacobsen. Gunnar sigur: “Ja gamli, nú fari eg til hús, og eg skal ringja til Uvak beinanvegin at vita, um tað er pláss fyri tær.” Fyrrapartin
hevði einki pass og einki skjal, sum vísti hvør hann var. Tað gjørdi tað heldur ikki lættari. Tá eg so fari at kanna skjølini umborð, tá síggi eg, ein bilur skal til Piræus, sum er havnabýur hjá Athen í Grikkalandi [...] vera so galið, at vit tá skuldu hava mannin umborð aftur har. ##med5## Tá ið vit komu til Marseille, fari eg at spyrja um henda góða mann. Tá fekk eg at vita, at maðurin var skorin fyri blindtarmsbruna, tað
gongur hann á odda fyri fólki sínum á uttanduramøti burtur í óbygdum. Eg kundi hugsa mær at fari við, men nú fari eg í kirkju. Kjartan Kristiansen fer óivað at halda áfram við at ganga saman við fólki í mong
var sum sagt ringt, og hvat hendir ikki: Portrið, ið var av jarni, losnar, tað verður leyst, og eg fari endalangur til sjós við tí og fái stavnin á árabátinum inn í síðuna. Mær kendist løgið sjóð fyri [...] onga leið tyktist at ganga hjá okkum. Kavarokið gjørdist so tjúkt, at tað sást neyvan eitt vet. Eg fari tí leitandi eftir skríninum og royni at finna kumpassina, men hon er burtur, og eg ætli tí, at vit