Tað var ikki skrivað um mentanina í tí landinum, hesi fólkini vóru frá; tað var heldur ikki skrivað um avleiðingarnar sum tey fingu. Og allur tann ómoralur, sum tú skrivar at stendur í Bíbliuni; tú sk
Under mit Ophold som Sorenskriver paa Færøerne havde jeg som Opsidder paa den til Embedet hørende Gaard i Nordredal en Mand som hed Poul Joensen, men i Almindelighed kaldtes han Poul Opsidder, Poul fr
Fagnaðurin var stórur, tá ið tað leygardagin eydnaðist at finna førarafundin hjá blinda Una Rasmussen aftur í øllum góðum ovarliga í Gøtugjógv. Maðurin, sum fann hundin, fekk leygarmorgunin eitt innsk
Góðu skótar, góðu áhoyrarar! Fyrst fari eg at takka fyri tann heiður, mær er sýndur, at halda Grækarismessurøðu her í høvuðsstaði okkara, og eisini fari eg at takka skótunum fyri, at tey so trúliga sk
Sum smádrongur elskaði eg at gista hjá ommu mínari í Runavík um vikuskiftini. Karin omma var eitt serligt fólk, ið dugdi ómetaliga væl at siga frá, og minni hevði hon sum fáur. Visti alt um familju,
Prát Seinasta fríggjadag kunngjørdi Elfelagið SEV, at stýrið fyri felagið hevur gjørt av at seta Hákun Djurhuus, fyrrverandi stjóra í P/F Føroya Shell, í stjórastarvið hjá felagnum. Virkandi stjóri í
Hóast Havnar Kirkja ikki var so stúgvandi full hvítusunnumorgun, sum tey flestu høvdu væntað, eydnaðist høvuðstiltakið heilt væl, sigur Johanna Hansen, sum situr á skrivstovuni hjá Túsundárahaldinum.
Í Klaksvík fór maður av húsi at hoyra Karsten Nissen, biskup í Viborg, prædika í Christianskirkjuni annan hvítusunnudag. Sum vitiligt er, máttu øll tey, sum høvdu skrivað undir áheitanina á Karsten Ni
Turið Kjølbro - Fyrsta møtið eg hevði við Føroyar var á lítlu oynni Flatö í Íslandi, tá ið maður mín týddi Moder Syvstjerne eftir William Heinesen til íslendskt. Tað er fyri langari tíð síðani, og eg
?Hetta man vera tað frægasta árið higartil í nítiárunum Skúvoyingurin, Ólavur Skipagøta er ein íðin fleygingarmaður. Hóast hann nú býr og arbeiðir í Havn, er vanligt, at hann leitar sær suður til Skúv
