aftur kom upp á tal, vóru nýggju UEFA-krøvini, sum nú verða sett feløgunum. At krøvini kunnu verða tung at røkja, ásannar nýggja nevndin eisini, men tey rokna tó við, at hetta fer at ganga kortini. - Nú

bendir á, at landsstýrið, við serliga virkna leikluti løgmans, er endað í eini danskari fellu, sum tung verður at sprakla seg leysa úr aftur. Tað eru og verða ongar semjur við danir sum loysa Føroyar úr

eg ikki at leggja meg útí. Hann kann meina tað sum hann vil, eg taki tað ikki fyri fult ei heldur tungt, men tað er hvussu hann framber tað bókmentaliga rákið, at hann fer so dundrandi skeivur. Eg veit

sjálvum. Tey, ið starvast í heimatænastuni, gera eitt megnar arbeiði, ið eisini mangan er serstakliga tungt kropsliga. Tey eru bæði dugnalig, arbeiðssom og fyrikomandi. Hetta hóast tey hava nógv at gera og [...] ið honum tørvar, og so at starvsfólkini fáa nøktandi karmar, eisini tá um ræður hjálp til serliga tungt kropsligt arbeiði. Í hesi tilgongdini, má heimatænastan allatíð mennast við tí fyri eygað, at skipanin

tann hjá Marius, Morning Dew hjá Høgna Lisberg, Chase fløgurnar og báðar Lenu fløgurnar, hava vigað tungt ímóti at velja Óla Poulsen til at ljóðblanda popprokk. Men á hesi fløguni prógvar hann eisini sína

frá sær sum landsstýrismaður. Hann viðgingur eisini, at avgerðin um at leggja frá sær, hevur verið tung at taka. Men tá ið avgerðin var tikin, var tað ein lætti, leggur hann afturat. Hann sigur, at sum

ta stóru framgongdina hjá flokkinum, so var tað nakað í sjálvum valstríðnum, sum fall mær og øðrum tungt fyri bróstið. Flokkurin hevði onga organiseraða leiðslu. Og hvar var Finnbogi? Tann maðurin, sum eftir

at eg skal umseta Peer Gynt fyri Grímu, haldi eg ein steðg fyri tíðina. Tað fellur mær eitt sindur tungt. Eg havi altíð hildið tað verið lættari at týtt, tá tað er í versi, men ikki Peer Gynt. Hann er eitt

hvønn dag og ala upp børn á einum tryggum og barnavinarligum staði á útoyggj. - Nei, hetta var eingin tung avgerð at taka, sum onkur kanska vildi hildið. Men um avgerðin hevði verið eins einføld at tikið í

sonurin ikki ynskir at liva. - Líka so stolt foreldur eru, táið tað gongur barninum væl, líka so tungt kennist tað, tá ið tað gongur illa, sigur Maud, og onkuntíð hevur sorgin og skommin lyndi til at fjala