ikki hava tey har, so tey leiðaðu ein skúla til teirra møti. Nógv fólk kom, og á aftasta bonki sótu prestar og onnur frá kirkjuni, sum vóru komin at forvitnast. Brádliga sigur ein av fólkunum hjá Christiani

onkursvegna eru um børn, hava skyldu til at boða sosialu deildini frá. Tað kunnu vera pedagogar, prestar, feløg, lærarar, jarðamøður, sálarfrøðingar, familja, grannar og onnur. Tríggir kanningardeplar skulu

r, sum nakrantí hava trinið inn í eitt nýtt ártúsund og hava vitað um tað. Eg haldi so má vera. Prestar og søgumenn heima eru ikki heilt samdir, men Føroyar eru kristnaðar um hetta mundi fyri 1000 árum

týðiliga, at tað er ein fragd at lesa. Aðrir skrivaðu rættiliga ótýðiliga. Serstakliga tað, sum prestar hava skrivað á ellisárum – tá ið teir vóru blivnir veikir og risthentir – kann vera ógvuliga ringt

millum Beintu og Jonas Jonæssen annars vita vit einki, meðan vit um hann - eins og um teir flestu prestar - hava nakað av keldum. Í samsvari við søgnina er hendan frásagnin: »Hr. Jonas i Viderø havde i sit [...] doyr í 1706, og sama ár kemur Peder Arhboe til Vágar. Einkja undanmansins Tað var vanligt millum prestar í Føroyum - men eingin skylda - at eftirmaðurin gifti seg við einkjuni hjá undanmanninum. Hetta hevði [...] var hjástatt undir kortspælinum, fortelur, at »fastendes vare de ikke«. At tað var vanligt millum prestar um hesa tíð at drekka og spæla kort, verður váttað í fleiri frágreiðingum. Í 1690 verður sagt um

hava Grønland og Føroyar sett sítt merki á donsku tjóðina. - Listafólk, rithøvundar, vísindafólk, prestar, tey mentaðu, fólk, ið tosa, skriva, mála og samskifta, hava seinastu tríhundrað árini fingið nakað

tings. Ólavsøkan var ikki fyrrenn deyðadag Ólavs Haraldssonar á Stiklastøðum 29. juli. Hana hildu prestar og bispar við sínum ólavsgildi. Júst í eini roynd at fáa føroyingar rættiliga at virða Ólav Halga

og at enda Hans Jacobi Joensen. Har hitti hon nógv fólk, og var í støðugum sambandi við landsins prestar. Vit plagdu í skemti at ugga okkum við, at tað kundi ikki ganga okkum heilt galið her á fold, tí

visjónin hjá Kristionnu er tí, at ein eftirútbúgving skal setast á stovn fyri læknar, sjúkrasystrar, prestar, psykologar og onnur, sum eru um fólk, ið hava krabbamein. Tað skal vera ein útbúgving, sum gevur

Lógin ásetir, at undirvísingin skal samsvara við læruna hjá eini ávísari kirkju, og hon javnsetir prestar og prædikumenn við lærarar í skúlanum. ? Vit hava trúarfrælsi í landinum, og við hesum ásetingum