er stórt, og tað hevur verið arbeitt við tí allan vetur. Tað snýr seg um kappingarreglurnar fyri fótbólt. FSF eigur uppskotið, sum ber heitið broytingar/endurskoðan. Reglurnar, sum higartil hava verið galdandi

dag sat ungur íslendingur í stovuni hjá Ólavi. Hann greiddi frá, at hann fekst professionelt við fótbólt í Gøtu, men var tónleikari, og vildi fegin undirvísa. ? Eg greiddi frá, at eg hevði roynt í eini

eisini velja nevndarlim í Dómsnevndina hjá FSF, sum hevur avgerandi orðið at siga í kærumálum innan fótbólt. Christian Andreasen tók ikki við afturvali, og í hansara stað varð Høgni Høgnesen valdur. Varalimurin

fótbóltsspælari. Eg spældi fótbólt frá 1945 og langt upp í fimtiárini. Eg hevði eisini arbeiði, sum kravdi nógva tíð, og tí vóru umstøðurnar ikki altíð tær bestu til at spæla fótbólt. Klaksvíkingar gjørdu eisini

hondbóltin, sum var hansara burturav at kalla, var hann tó eisini við í øðrum ítrótti, sum var á Eiði. Fótbólt spældi hann, og badminton dámdi hon um eisini væl. Hóast tað vist ongantíð kom til landskappingar

snotuligt hús. Leirvíkskøkurnar hava altíð verið tiltiknar. Minnist, tá vit sum dreingir plagdu at spæla fótbólt móti leirvíkingum. Tá var eingin vøllur í Leirvík, so spælt varð í Gøtu. Tá komu tær í ítróttarhúsið

part, og HB sigurin sunnudagin var tann triði. Hjá klaksvíkingum var hetta fyrsta høvi at síggja fótbólt í ár. Sjálandi var tað hugaligt í góðveðrinum at síggja nøkur av fremstu feløgunum í landinum, men

frammanundan. Ungu spælararnir á liðnum hjá EB/Streymi eru ídnir, stríðast væl og spæla stundum góðan fótbólt. NSÍ kom á odda eftir eitt lítið korter, tá Christian Høgni Jacobsen legði ein bólt inn fyri úr síðuni

ikki heilt rætt, men kortini halda vit, at tað gevur eina góða ábending um, hvussu áhugin at spæla fótbólt er í ymsu økjunum. Um vit meta út frá teimum, sum hava boðað frá luttøku, so er tað heilt greitt

við tí. - Annars er Luksemburg jú eitt land, sum vit hava hug at sammeta okkum við, tá talan er um fótbólt. Gaman í búgva her tíggjur ferðir so nógv fólk, sum í Føroyum, men vit hava jú áður megnað at fingið