Jákup) úr Leirvík, og Sannu Fr. Andreasen, ættað av Frælsinum í Havn. Tey fingu 8 børn. Arni fór til skips sum mangir aðrir, eftir at hann hevði fingið prestsins hond á høvdið. Fyrsta túrin fór hann saman
hjá Føroya Handilsskúla í Fuglafirði 1968-1982, og mong hava lokið ymisk prógv í tilknýti til hesa skipan, sum tey hava notið gott av á lívsleiðini. Eitt, sum skal leggjast afturat, er, at lønin var lítil
lurkum (s. 11-14) saman við 5 sjómonnum – drignir úr vørubili Kjartans, sum kom við provianti til skip teirra - og sum blivu slignir niður og sparkaðir av útlendsku politistunum (s. 332-333). Dan Klein
afturum sæst eisini aftur í, at talið av ferðamannaskipum fækkast. Tórshavnar Havn hevur einans tvey skip aftrat fyri restina av 2015. Tað eina kemur 11. september, meðan síðsta ferðamannaskipið í ár vitjar
er um at dýpa havnina í Scalloway fyri at skapa betri umstøður hjá eitt nú veitingarskipum í oljuvinnuni vestan fyri Hetland at leggja at har. Talan er um ein sáttmála upp á umleið
flutti okkum til Keypmannahavnar og haðan á lunnavagni til Antwerpen í Flandern í Belgiu. Har lá skip og bíðaði við bryggju, sum skuldi flyta okkum yvir um hav – til ta í dag so nógv umrøddu Panamaveitina [...] tungumáli, var hetta lættari sagt enn gjørt. Í Curaçao fóru vit øll í land og mynstraðu umborð á eitt skip, sum gjørdist okkara heim í eitt lítið ár. Sigldu millum Kili, Peru, Ekvador og býirnar við eysturstrond
Emil Simonsen, Emil í Króki á Sandi og Sigrid Simonsen, ættað úr Norðradali. Pápi okkara var til skips við Kittuni í 1947, eg minnist væl tá ið hann kom heimaftur, tá fortaldi hann, at ein ungur sera dámligur
Kornelius og seinasta barn, sum varð føtt á Skarði. Asbjørn tók realprógv í Klaksvík í 1960 og fór so til skips við Esther, sum pápin førdi. Eitt hálvt ár seinni kom Pison hjá Seglhúsmonnunum til Klaksvíkar sum
Roynt verður at billa Føroya fólki inn, at ov fá ungfólk fáa siglingstíð, grundað á, at tað eru ov fá skip til teirra at fáa siglingstíð við, men heimaflotin og tá serliga línubátar mangla ofta fólk. Axel
Seinni var hon á flakavirkinum á Kósini, og so fekst hon við so mangt annað. Eitt nú vaskaði hon skip og dugnaði Álvi Klakk, sum keypti fugl og seyð tey mongu árini, hann hevði handilin úti í Klaksvík
